Ik ben het zat..

Ik zeg ander ziekenhuis! Bij ons duurde het bij beiden zwangerschappen ook langer helaas en ken je frustratie. Bij de eerste onregelmatig ongesteld en zat ik na 5 maanden bij de gyneacoloog voor voor onderzoeken. Bij de tweede was ik wel regelmatig ongesteld maar lukte het ook niet. Heb de situatie aan de huisarts uitgelegd, die wilde dat wij wachten tot 2017. Ze was wel bereid het zaad van mijn man te laten testen om dit uit te sluiten. Ik heb bij beiden zwangerschappen normale ovulatietesten gebruikt. Bij de eerste zwangerschap eisprong op dag 29! Bij de tweede eerst normale ovulatietesten gebruikt en de laatste periode digitale van clearblue vanaf dag 10 iedere dag in de avond voor het slapen gaan. Op dag 20 niets en op dag 21 van 28 dagen had ik een smiley, de ochtend erna was deze al weg. Op dag 27 positief getest. Dus ik heb een late en hele korte eisprong. Misschien dat dit je helpt.

Herkenbaar hoor meid. En of het nou je 1e 2e of je 3e gaat worden, het voelt gewoon zwaar kut als het niet lukken mag! Natuurlijk ben je dankbaar met je 2 kinderen die er wel zijn. Maar als je zo graag een nieuw leventje in je armen wil, en het maar niet wil lukken... Dat doet zo'n vreselijke pijn! Ik mocht blijkbaar ook niet verdrietig zijn toen 1 van mijn tweelingkindje niet verder mocht groeien, en met 4 weken zwangerschap mijn lijf moest verlaten. Ik moest maar blij zijn, omdat ik er in ieder geval 1tje had... Maar niemand weet dat ik elke dag naar mijn zoon kijk, en mijzelf bedenk, dat er 2 van had kunnen zijn. En natuurlijk ben ik dankbaar met mijn 2 kids die er wel zijn, maar oh God, wat had ik graag dat andere kindje ook in ons midden gehad... Maar helaas moeten wij ermee dealen dat dat niet is. Maar het verdriet dat blijft. Lieve meid, ik hoop dat je snel zwanger mag zijn van de 3e, en weetje... Wees anders gewoon eerlijk naar je vriendinnen toe, dat het je pijn doet, maar je wel oprecht blij voor ze bent, en het hen gunt. Daarvoor zijn ze vriendinnen, en kunnen ze misschien wat rekening met je houden.

Een vriendin van mij werd ook maar niet zwanger, enw eet zelf dus ook hoe frusterend dat is, als het niet lukt. Bij mn oudste duurde het ook anderhalf jaar, vergeleken jou dus niets, maar daardoor kon ik mij wel inbeelden, hoe moeilijk het voor mn vriendin was, bij wie het maar niet lukken wilde. Ik schuifde mijn geluk op zij door er voor haar te zijn. En ze had het niet door, maar ze steunde mij ook op die manier.

Na 22 rondes wil de gyn. je niet zien? Vind het dus echt belachelijk en is er geen andere dokter bij wie je terecht kan? of ziekenhuis? wens je in iedere geval heel veel succes en hoop zo voor je dat je snel zwanger mag worden.

Het is echt heel ..... maar als jij verteld dat je zwanger bent hop je ook dat je vriendinnen blij voor je zijn. Kop op!!! Ga eens niet meer testen maar eens genieten. Dan zul je zien dat het beter .. en sneller gaat

Ik zit in ronde 17 ken je gevoel......dikke kus xxx