Daar sta je dan huilend voor een vliegtuig
Huilend want mijn jongste dochter en ik konden niet mee.
Net voordat we op 3 weekse vliegvakantie zouden gaan waar ook familie zou komen, kreeg ze waterpokken.
En hoe,
Zoo veel waterpokken. En de dag erna alleen maar meer.
Wist niet dat een kindje zooo veel waterpokken kon krijgen.
Ondanks het er verschrikkelijk erg uitziet krapt ze amper. Dus gelukkig weinig jeuk (nog)
Maar wel koorts en is ze nog afhankelijker dan ervoor.
Beide staan we huilend mijn man en de andere kinderen uit te zwaaien.
Zij huilt omdat ze moe is van de auto rit en het wachten zat is en gewoon in haar bedje wil met een fles.
En ik omdat het me gewoon te veel werd.
Ik mis mijn man en kinderen en heb medeleiden met mijn jongste omdat ze zig zo ellendig voelt en ik machteloos ben.
Ondanks we er op voorbereid waren dat we niet mee mochten.
Eenmaal thuis voel ik me vredig, het huis is schoon en stil.
En dat is zeldzaam
Rust is waar ik zo naar verlangde, orde is wat ik nodig heb.
Mijn jongste die heerlijk als een roosje in haar eigen vertrouwde bedje slaapt.
Dubbel voel ik me
'Ik hou van je' stuur ik mijn man nadat hij een foto stuurde met de kinderen terwijl ze samen ergens wat eten.
(Ik wou dat wij er ook bij konden zijn)
Maar ik ben ook heeel verdrietig stuur ik er achter aan.
Ik ook stuurt hij terug.
We hebben het goed. Alhamdulillah.
Alhamdulillah ook voor de moeilijke dingen, voor de tegenslagen voor ziekte en verdriet.
Alle lof is voor Allah schepper van hemel en aarde die echt wel had kunnen voorkomen dat ze ziek werd.
Maar ze werd wel ziek alhamdulillah
Het geeft niks het hoort er bij, er zijn ergere dingen en ondanks van alles, nog veel meer om dankbaar voor te zijn.
Dus ik wacht thuis met mijn gestippelde minni me.
En bedenk me hoe ik het allemaal moet gaan doen...
Want een grote drempel is nog de bedoeling dat gaat komen.
Familie wil de kleine graag zien.
Dus ik zal dan met haar later moeten gaan vliegen.
Alleen samen met mijn nog geen 2 en huilt veel schatje.
Papieren papieren, auto of trein?, vluchten omboeken, en de reis zelf...
Ik zit er als een ijsberg tegenop te kijken. Hoe ga ik dit doen?
Hoe ga ik het regelen hoe ga ik er komen hoe ga ik haar tevreden houden zonder straks zelf huilend met een huilend kindje in het vliegtuig te zitten.
Maar eerst wachten, wachten tot ze beter word, en dan zien we wel verder....
reacties (0)