nou me man heb zijn koffers gepakt en woont niet meer hier me zoontje is er gelukkig vrij rustig onder ookal kan je niet in zijn hoofdje kijken wat er allemaal in omgaat ...de stress werd te groot ik kon er egt niet meer tegen hij moet eerst maar zijn dingen op lossen k kan hem niet helpen zolang hij dat niet zelf ook wil....in elk geval is de rust trug en kan k me richten op in mijn ogen even belangrijker dingen.... wel hebbe we gewoon contact en heb hem gezegt laat jij mij maar zien hoe graag je bij ons wil zijn
ondanks alle stress verdriet boosheid gaat zo maar door doet de kleine uk het prima en laat geregeld ff van zich horen(voelen) dan ben k toch weer heel gelukkig wel houden ze me in de gaten dat k niet een depressie terecht kom dus mag ik wat vaker naar de vk
probeer zoveel mogelijk te genieten van me zwangerschap ondanks dat t soms heel dubbel is maar merk deze week dat t alweer stuk beter is
reacties (0)