Daar is ze dan!!!

Na 3x gestript te zijn (dinsdag (40wk), donderdag (40+2 wk) en zaterdag (40+4 wk)) was er op zondag nog steeds geen activiteit te bekennen. De afspraak voor inleiding stond daarom al gepland voor maandag de 16e. 

Zondagmiddag was ik even gaan liggen omdat ik een slechte nacht had gehad. Bij het opstaan voelde ik vocht en dacht ik in mn broek geplast te hebben. Maar het was toch echt vruchtwater. Mooi helder, dus verloskundige gebeld en verder lekker afwachten en rond het huis wat rommelen tot het begon. Voordat we 's avonds naar bed gingen is de verloskundige nog geweest voor controles en die ging weg met de woorden 'hopelijk tot vannacht'. Na een slapeloze nacht werd ik maandag wakker en had ik nog steeds geen weeën. Om 10u weer controle door de verloskundige. Als het voor 15u niet op gang zou komen zou ik ingestuurd worden om in te leiden.

Om 14u was het vruchtwater wat gelig dus een vermoeden op meconium in het vruchtwater. Om 15.30u mochten we ons melden in het ziekenhuis voor een CTG, een echo en werd er gekeken hoe nu verder. De verloskundige was van mening dat het inderdaad meconium was en wilde gelijk gaan inleiden. Dat maakte mijn dag want ik was er wel klaar voor. Vanwege de langdurig gebroken vliezen krijg je ook nog de keuze of je antibiotica wil om je kindje te beschermen  tegen de GBS bacterie. Dan moet je 2x een infuus met 4uur tijd ertussen. Ik heb hiervoor gekozen.

 Om half 7 hadden we eindelijk een kamer om 20u hebben ze het infuus antibiotica gegeven en de vliezen centraal gebroken zodat de oxytocine wanneer deze zou worden gestart niet te hard in zou slaan. Om 22u hebben ze de oxytocine opgestart en in 2 uur tijd opgehoogd naar maximaal. Rond 0.30u had ik mn eerste echte weeën en hebben ze de oxytocine gelijk stop gezet omdat ik de vorige keer super heftig op de oxytocine reageerde.. Heel erg fijn en mijn lijf pakte netjes een ritme op van 4 weeën per 10 minuten die ik staand aan het bed goed op kon vangen. Het waren zowel buik als rugweeen maar met mijn man zijn vuisten in mn rug waren ook de rugweeen goed te doen. Na een kleine 45 minuten was ik van 3 naar 5 cm ontsluiting gegaan. Nog eens 30 minuten later zat ik op 7cm en begon de persdrang al te komen. Weer 15 min later had ik echte persdrang en mocht ik op bed gaan liggen en al zachtjes mee duwen.

Na een klein half uurtje persen (5 persweeen) was daar dan op 17 september om 2.29u onze mooie 'kleine' meid. Onze dame is 53cm en weegt 4280g. 

Het was een heerlijke bevalling, de fijnste van de drie, en het is een super tevreden meisje. De borstvoeding is al goed op gang en ze was vandaag al niet meer afgevallen.

Nu werken aan mijn herstel, want mijn bekken hebben in de laatste weken van de zwangerschap en tijdens de bevalling toch wel een optater gekregen. Ik heb vandaag voor het eerst weer 2x trap gelopen en dat was voorlopig wel weer genoeg.