Moeilijk baby al 7 maanden

Goedemorgen,

Graag zou ik in contact willen komen met iemand die zijn ervaringen wilt delen met me en waar ik mijn verhaal kan delen.
Ons zoontje is nu bijna 7 maanden. We hebben 5 maanden lang dagenlang op de arm rondgelopen.
Als we hem vast hadden was niet goed, we moesten lopen. Met zijn gezicht naar de buitenwereld toe want op de borst was ook niet goed.
5 maanden lang elke dag maar weer.. Toen ging hij rollen en toen konden we hem een paar minuutjes neerleggen. Maar tot nu toe alleen maar met 1 van ons echt naast hem.
En zelfs dat kan hij maar een paar minuten. Ik kan geen bak koffie pakken, even naar de wc gaan of überhaupt mezelf klaar maken.
Inmiddels kunnen we wel even een uurtje a 1.5 uur weg met hem want in de maxi vind hij het redelijk oké. Maar wat een heftige bubbel is het. Hij staat de hele dag aan. Keihard benen trappelen, kan hem amper verschonen. Continue dingen willen zien en voelen en wat een enorme enorme kracht zit er in dat lijfje.
We hebben al zoveel gedaan. Osteopaat, koemelkallergie is het niet, kinderarts zijn we nu, ped medewerker in het ziekenhuis, manueel therapeut. En nu heeft hij afgelopen vrijdag echo's en foto's gehad en krijgen we deze week uitslagen.
We hebben 6 jaar hierover gedaan en ben zielsgelukkig met dat lekkere bekkie, maar kan hem niet wegleggen of hij begint. En nie zachtjes. Ik ben me bewust ervan dat het nu verlatingsangst kan zijn. Maar in 7 maanden tijd heb ik hem nog nooit eventjes weg kunnen leggen .
Ik zou zo graag willen sparren met iemand en even mijn verhaal kwijt willen.

Dankjulliewel!

Joos

2687 x gelezen, 0

In Overig

reacties (42)

1 2



  • Ello_ella

    Heel herkenbaar allemaal bij mijn zoontje, vanaf dat hij zelf kon lopen met 13 mnd werd het eindelijk wat makkelijker. Maar hij wordt nu met 2.5 jaar wel nogsteeds graag gedragen, en ook nogsteeds heftige emoties en erg sterk. Vermoeden (van cb en kdv) dat hij erg intelligent is

  • Scheirischa

    Even een insteek hierop: we hebben dezelfde reacties gehad van de opvang en kind en gezin. Sprak jou kind ook snel? De onze spreekt amper en ze zeggen dat dit wel vaker voorkomt bij hogere intelligentie. Mij maakt het niet uit, gewoon op zoek naar herkenning en evt tips. Ze is 18 maanden

  • Amatullaah

    Mijn eerste was ook zo.. verveelde zich rot. In de wipstoel was hij even stil en probeerde vanaf 3/4 maanden overeind te komen alsof hij wilde opstaan. Toen hij mocht eten gaf ik hem een soepstengel om snel te koken. Maar na 5min was hij het alweer zat. Uiteindelijk op de rug in de draagzak.. zo vermoeiend was die tijd..

  • Josie2023

    Ohh ja! Continue overeind willen komen! Die buikspieren zijn behoorlijk getraind! Maar zo vermoeiend… en ook elke keer hopen dat het na maand minder zal gaan worden maar helaas.

  • Amatullaah

    Ja komt echt wel, eerste jaar is echt heel zwaar. Nu met meer kinderen heb ik dat gelukkig niet meer, die vermaken de baby wel, al is het langslopen oid.

  • Josie2023

    Ohh ja! Continue overeind willen komen! Die buikspieren zijn behoorlijk getraind! Maar zo vermoeiend… en ook elke keer hopen dat het na maand minder zal gaan worden maar helaas.

  • Josie2023

    Ohh ja! Continue overeind willen komen! Die buikspieren zijn behoorlijk getraind! Maar zo vermoeiend… en ook elke keer hopen dat het na maand minder zal gaan worden maar helaas.

  • Josie2023

    Ohh ja! Continue overeind willen komen! Die buikspieren zijn behoorlijk getraind! Maar zo vermoeiend… en ook elke keer hopen dat het na maand minder zal gaan worden maar helaas.

  • JustAMom

    Mijn dochter was ook zo. En nog steeds eigenlijk. Ze is 6 ...

    Ik heb jarenlang niet weg kunnen gaan. Deed ik wel, maar dan was ze compleet overstuur. Nu is ze ineens heel erg overstuur als papa weggaat (die sport veel 's avonds, dus meerdere keren per week dikke drama). Ze slaapt bij mij in bed, heeft papa verdreven uit bed. Naar school brengen is nog steeds een ramp. De juf moet haar van ons af trekken.

    Maar goed, dat is een extreem voorbeeld. Hopelijk gaat het bij jouw zoontje beter zodra hij zichzelf kan verplaatsen. En voor de rest, het went 😅

    Succes meid, want het is echt pittig.

  • Josie2023

    Ow jeetje wat een verhaal. Echt heel erg pittig! Dan heb ik dit ‘pas’ 7 maanden. Maar dan zit het dus echt in het karaktertje. Moet eerlijk zeggen dat het wel went, maar zoveel momenten ook zijn dat je denkt waarom nou toch? Bedankt voor je reactie!

  • Josie2023

    Ow jeetje wat een verhaal. Echt heel erg pittig! Dan heb ik dit ‘pas’ 7 maanden. Maar dan zit het dus echt in het karaktertje. Moet eerlijk zeggen dat het wel went, maar zoveel momenten ook zijn dat je denkt waarom nou toch? Bedankt voor je reactie!

  • Beukenblaadje

    Hey! Wat klinkt dat ongelooflijk zwaar. Wat de reden ook is dat je hierin terecht bent gekomen, dit houd geen mens echt lang vol zonder daar zelf heel erg op in te leveren. Ik heb hier zelf geen directe ervaring mee maar herken het in milde mate en wat de dames hieronder schrijven wel bij familie; nichtjes en neefjes die gewoon niet zo geschikt waren om een baby te zijn omdat ze zó graag al snel alles wilden meemaken en ook al heel snel motorisch waren. Eentje kon al staan met 6 maanden en werd toen pas iets rustiger. Dus van daaruit wat tips, al hangt veel ook van je situatie af: hoe doen jullie het nu met werk en opvang? Woon je een grote stad met veel voorzieningen of niet? Hoe gaat slapen, eten, drinken? Kan je kindje al zelfstandig zitten? Maar zomaar wat ideeën om te zorgen voor meer prikkels en input en dus hopelijk ook wat meer rust:

    - Er zijn best wat speciale activiteiten voor echt jonge kinderen, denk aan luisterconcerten voor kinderen onder de 2, Muziek op schoot en helemaal geweldig als je kind van bewegen en prikkels houdt - babyzwemmen! Kijk eens of je een of twee keer per week zoiets kan ondernemen.

    - Als je kind nu nog niet naar de opvang gaat is dat misschien geen gek idee om alsnog te doen. Kan jij wat bijtanken en krijgt je kindje een ander soort aandacht en contact met andere babies. Misschien dat in het begin het huilen is, maar soms moet je daar ook doorheen.

    - Heb je een tuin, of wat groen in de buurt? Zorg voor een lekker modderpak (iElms bijvoorbeeld, is duur maar heb je ook tweedehands) en leg je kind het gras of ergens anders buiten. Even zorgen dat het geen takjes enzo in de mond steekt en het veilig is, maar vaak is er tegelijk veel te ontdekken en worden kinderen rustig van het groen.

    - Kan je kind al rechtop genoeg zitten om op een voorzitje op de fiets te gaan zitten? Of kan je bijv een bakfiets met babyzitje in de buurt huren? Buiten krijgen die kleintjes veel meer mee dan binnen in een auto, en voor jou is het ook lekker om een blokje om te gaan.

    - Een stokke vond ik perfect, want daarmee zitten kinderen al snel veel hoger. Kind in de stokke met de playtray er voor en gewoon een onbreekbare beslagkom met wat spullen, en jij er naast koken, de was vouwen, whatever. Werkt zoiets? Ook stokkes zijn duur maar volop tweedehands beschikbaar.

    - En als je kind al wel een beetje zit maar nog wat wiebelig, kan zo'n Bumbo stoeltje helpen. Gespen vast en dan gewoon op het aanrecht erbij, op de tafel, waar dan ook, en zorgen dat er van alles te doen en te beleven omheen is. Mijn zoontje houdt ook niet meer van liggen, maar zitten is soms nog wat wiebelig, we zetten hem op de grond met het voedingskussen om hem heen, dan kan ie zacht vallen. Kinderballenbakken kunnen ook leuk zijn!

    - Zorg goed voor jezelf en voel je alsjeblieft niet schuldig. Het is niet dat omdat je nu eindelijk na al die jaren een kindje hebt, je elke minuut alleen maar dankbaar moet zijn en het nooit zwaar hoeft te vinden. Elke jonge ouder kent denk ik wel dat gevoel dat een kind krijgen het meest fantastische én het meest heftige ooit is, en dat dat prima naast elkaar kan bestaan. Je bent moeder maar je bent ook nog een eigen persoon. En die eigen persoon heeft alle recht om ook even de handen en hoofd vrij te willen!

  • Josie2023

    Wat een ontzettend uitgebreid antwoord, dank daarvoor!

    Ik heb een eigen kinderopvang en neem hem dus mee. Sinds een paar weken op de groep en dat gaat redelijk. Ik kies er wel bewust voor om hem van 08.30-13.30 weg te brengen zodat hij op zijn gemak kan wennen. Ook daar is het leuk op schoot en kinderen om hem heen, maar wegleggen lukt niet. Al heeft hij wel enorm veel afleiding en zijn er dus momenten dat hij geëntertaind wordt door andere kinderen waar hij even vol bewondering naar kan kijken. Dus als ik hem heb, ga ik ook wel eens naar het werk zodat ik er even uit ben, maar weet dat het hem ook wel oké doet.

    We hebben in onze buurt zeker genoeg te beleven met speeltuinen, mooie wandelroutes en een zwembad.

    Eten en drinken doet hij heel heel erg goed! Ook fruit en avond hapjes eet hij goed!

    Zelfstandig zitten lukt hem nog niet. Hij wilt het liefst de hele dag dus staan, omdat hij zo overstrekt lijkt het fijner voor hem, maar volgens de fysio is het niet aan te raden. Eerst tijgeren en kruipen en dat doet hij nog niet. Zijn lijfje staat wel de hele dag aan, en ik vind dat getrappel met zijn benen echt heel heel extreem. Dé hele dag door trappelt hij. En weet echt wel dat bewegen erbij hoort, maar heb dit nog nooit zo gezien, en daarom voelt het alsof ik iets over het hoofd zie. Maar alle onderzoeken wijzen tot nu toe niks uit.

    - het zwemmen hebben we 1 keer gedaan. Een hele onderneming maar dat ging wel oké! Ook al is dat maar een uurtje! Ik dacht gewoon doen en we zien het wel.. maar dat is wel iets wat we kunnen blijven doen.

    - rustig van het groen.. Dat wist ik niet. Proberen zeker waard! Ik duik er dan lkkr bij!

    - in de kinderstoel gaat het wel oké. Ook al kan hij nog niet zitten, ik heb hem er al wel in, omdat dat zoveel vrijheid voor even geeft.

    Het is idd een Stokke trip trap stoel, en hij geniet daar zelf ook zichtbaar van, dus soms laat ik hem (iets te lang?) daarin zitten.

    - een Bumbo stoeltje, goed idee!! Al zit hij dan wel vast en hij wil bewegen en alles pakken wat los en vast zit. Maar heb ik iig even weer wat tijd ermee gewonnen dat ik hem wat anders aan kan bieden.

    - en dat laatste is heel fijn om te lezen! Dankjewel voor je mooie woorden! Heel intens is het, sowieso denk ik al, maar helemaal om geen seconde meer voor jezelf te hebben op een dag.

  • MamaRosali

    Misschien een gek idee, maar kan hij onderprikkeld zijn? dan kan er misschien verbetering komen door: Uitdagen, boekjes voorlezen, speelgoed aangeven, op zijn buik leggen met speelgoed... Overal mee naar toe sjouwen?

    Ons zoontje is in het begin veel zo geweest. We hebben hem echt gestimuleerd om te tijgeren, we hebben vanaf 2 maanden al doekjes aangeboden als speelgoed. Dat hielp goed. Niet platleggen, maar overeind zetten in een stoel. Bij jou zetten zodat hij kan zien wat je doet. Dat soort dingen. Zodra hij kon kruipen was het over en ontdekte hij zelf de wereld. Later was hij soms zelfs overprikkeld. Maar hij wilde gewoon meer dan hij kon als baby.

  • Josie2023

    Ja kan dat onderprikkels? Ik ben dus hele dagen soms thuis met hem, boekjes lezen, 5 min. Dan spelen op een grote mat met allerlei speeltjes, hooguit 5 min. Dan even buiten wandelen, 30/45 min. Dan rondlopen in huis en alles bekijken en voelen. En neem hem dus inderdaad overal mee naar toe, op mijn arm… Maar zo intensief! Want hij is dan bij mij, en hij kijkt z’n ogen wel uit. Maar als ik dan even wat wil pakken of naar de wc moet leg ik hem even weg. Begint meteen te huilen en stopt niet. Ik zet hem in de kinderstoel bij me en dan gaat het redelijk oké. Als ik naar de wc ga dan draai ik de kinderstoel gericht daarheen zodat hij me kan zien. Maar wat je zegt, hij wilde meer dan hij kon als baby, dat herken ik ook. Maar zelfs in de wipper is het een paar minuten oke. Lees veel verhalen en dat is fijn om te lezen wel. Zoveel respect voor alle mama’s!

  • MamaRosali

    Ja dat kan. Kan door het karakter komen, maar ook door een iets hogere intelligentie (hoeft niet direct hoogbegaafdheid te zijn) of gewoon een baby die er vroeg bij is.

    Gaat hij naar de opvang? Of heb je andere momenten om jezelf te ontlasten? Uurtje naar opa of oma? Bij ons kwam er ook weleens een buurmeisje een uurtje met hem wandelen. Vroeg overgaan naar de wandelwagen hielp wel. Kinderwagen vond hij niks.

  • MamaRosali

    En ik deed gewoon mijn eigen ding ook hoor. Ze hoeven niet vermaakt te worden op een baby-manier. Gewoon eten koken met hem op m'n arm ging ook. Of samen op de bank de was opvouwen. Hij is nu 3 jaar en vouwt de helft van de was zelf keurig op, ruimt de tafel af, maakt zijn eigen kamer schoon met een beetje coaching etc. Dus het heeft ook voordelen;)

  • Snitchy

    Mijn dochter is ook zo...is nu een peuter en nog steeds zijn we er heel druk mee.

    Iedereen zei in het begin dat ze snel overprikkeld was en ik durfde haast de deur niet met haar uit omdat ze zo huilde.

    Blijkt het tegenovergestelde te zijn. Echt een dame die lekker gaat op veel actie. En als ze het niet krijgt, zoekt ze het wel op. Temperamentvol en een eigen mening over alles.

  • Josie2023

    Ja ik durfde de deur dus ook echt niet uit want idd bang dat er teveel prikkels dan zijn. Maar nu moet ik haast wel. Dus ook heel temperamentvol? Want dat is K. ook. Nu al zijn zin willen krijgen en zo niet laat ie zich horen en beweegt zijn hele lichaam mee. Totaal geen rust, zelden dat hij even zijn benen stil kan houden, het staat de hele dag te trappen.

  • oemmiee

    Hier is mijn jongste al 9 maanden zo! Ik kan gewoon echt niks hij is letterlijk aan mijn geplakt! Ik heb een doona kinderwagen hij is heel klein dus kan hem af en toe heen en weer wiebelen. Hij vindt het ook maar voor Max 20min fijn bij mijn man. Daarna, begint ie weer. Niemand mag naar hem kijken , aanraken , optillen anders gilt ie alles bij elkaar. Dus lastigste is dat niemand van mij kan overnemen . Ik ben ook naar huisarts geweest. Chiropractor, osteopaat, kinderarts. Ze zeiden reflux . Daarom wilt

    Hij niet plat liggen. Maar goed hij gilt soms ook als ik rondjes met hem loop. Het is echt heel zwaar. En hij kan ook niet normaal ontwikkelen zo . Hele dag in m’n armen of in de wagen . Maar ik kan hem niet helemaal overstuur op de grond laten gillen

  • oemmiee

    Ter aanvulling ik slaap ookal 9 maanden lang naast hem. Hij gebruikt mij nu als speen . Mijn grootste , fout ever ! Dat ik niet ben doorgegaan met ook flesjes geven . Al was het maar een flesje per dag .

  • Shrimp

    😂 ja achteraf he… maar zulke situaties ontstaan , je wilt gewoon slapen..

  • oemmiee

    Naja voor de volgende keer weet ik het 😂

  • oemmiee

    Hier is mijn jongste al 9 maanden zo! Ik kan gewoon echt niks hij is letterlijk aan mijn geplakt! Ik heb een doona kinderwagen hij is heel klein dus kan hem af en toe heen en weer wiebelen. Hij vindt het ook maar voor Max 20min fijn bij mijn man. Daarna, begint ie weer. Niemand mag naar hem kijken , aanraken , optillen anders gilt ie alles bij elkaar. Dus lastigste is dat niemand van mij kan overnemen . Ik ben ook naar huisarts geweest. Chiropractor, osteopaat, kinderarts. Ze zeiden reflux . Daarom wilt

    Hij niet plat liggen. Maar goed hij gilt soms ook als ik rondjes met hem loop. Het is echt heel zwaar. En hij kan ook niet normaal ontwikkelen zo . Hele dag in m’n armen of in de wagen . Maar ik kan hem niet helemaal overstuur op de grond laten gillen

  • Josie2023

    Jeetje! Heel herkenbaar dat je niet wilt dat hij overstuur is. Ik kan dat dus ook niet…. Gelukkig lacht hij wel maar anderen, maar wel alleen maar bij mij op de arm. Iedereen zegt dan wat een blij ei hij is. En ja dat klopt, op dat moment zeker. Maar zo lastig inderdaad dat niemand je dus over kan nemen…. En ik vind vooral het accepteren ervan lastig, maar ook het feit dat je aan jezelf gaat twijfelen..

    bij jou dus al 9 maanden, wat ontzettend knap van je zeg!!

  • oemmiee

    Ja het is even niet anders . Dus, ik moet het wel accepteren en probeer niet te denken dat het anders moet. Het gaat zoals het gaat .

  • Vlindermoeder

    Klinkt alsof hij gewoon heel nieuwsgierig is, alles wil ontdekken en prikkels nodig heeft. Wellicht af en toe ook gefrustreerd dat hij nog niet alles kan.

  • Josie2023

    Ja heel hele nieuwsgierig. En dat is niet erg, lekker ontdekken. Maar kan het zijn dat een kind juist de prikkels nodig heeft? Want daar lijkt het wel op ook.

  • Vlindermoeder

    Ja, dat kan zeker! Zoek maar eens naar High Sensation Seeker (HSS)

  • Josie2023

    Ja nog-even ik heb alles aangeschaft wat ik maar kon haha. Muziekje op achtergrond erbij. Erbij gaan zitten voor nabijheid. Weglopen en ondertussen liedjes zingen en praten, en dan 1 minuutje maar weg zijn. Het is helaas een huiltje wat moeilijk te negeren is. Maar stukje accepteren en loslaten zal haast wel moeten dan.

  • Nog-even!

    Waarom kun je hem niet wegleggen? Dat lees ik niet...

  • Josie2023

    Dan begint hij met overstrekken en heel hard huilen. En ik probeer als hij juist eventjes speelt ook wel op te staan en te blijven praten. Om toch te oefenen. Maar hij blijft huilen en stopt gewoon niet 😅

  • Nog-even!

    Blijven oefenen. Even huilen is niet erg. Zet eens een rustig muziekje op, wanneer hij in de box ligt. Heb je speelgoed dat uitdaagt in de box?

  • oemmiee

    Ja hier ook! Even huilen kan natuurlijk. Maar dit gehuil is gewoon heel anders . Ze raken ook helemaal van slag

  • Mh-

    Heel herkenbaar. Mijn oudste dochtertje is/was ook zo, ze is inmiddels 17 maanden maar nogsteeds een moeilijk kind…

  • Josie2023

    Ow jeetje 17 maanden en dus nog steeds moeilijk. Ook niet weg kunnen leggen? Hoe heb je dit allemaal voor elkaar gekregen? Vind het onwijs knap iig! Ik dacht eerst dat er wat met hem was. Zoveel onderzoeken gehad maar kwam toch vrij weinig uit wel. Ga zo aan mezelf twijfelen.

  • Mh-

    Nee ik kon haar absoluut niet wegleggen of überhaupt opstaan uit bed. Dat is gelukkig nu niet meer het geval, maar ze gebruikt mij als speen en dat is zooo pijnlijk vooral omdat ze tanden heeft. Ik kan het haar gewoon niet afleren!!

    In de eerste maanden heb ik ontzettend veel hulp van mijn ouders gekregen, dat is nu ook de reden dat zij zich ook veilig voelt bij hun in de buurt (gelukkig maar!)

    Ik heb ook heel veel onderzoeken gehad, kwam gelukkig niks uit, maar doordat ze hele erge slaapproblemen heeft ga ik binnenkort naar de osteopaat… ik ben benieuwd. Het is heel lastig, maar het zal vergemakkelijken!! Hou je sterk 💪🏻


1 2