Heeeel herkenbaar, ook het niet op willen dringen. Ik heb een half jaar zonder werk gezeten en was ook best eenzaam. Nu woon ik ook een half uurtje van mijn vriendinnen af en heb ik in de buurt nog weinig. Ik merkte bij het babyzwemmen of peuter dansen dat heel veel moeders daar al samen heen gaan. Dus alleen samen kletsen enz. En idem dito bij de binnenspeeltuin of kinderboerderij.
Ik vind het, ook nu ik werk, nog steeds lastig. Veel moeders hier hebben ook al 'groepjes' en ja hoe kom je daar tussen.
Pfff.....
Zo herkenbaar. Ik werk een beetje maar ben veel alleen thuis met kids. Nog erg wennen, eerder werkte ik veel. Ook kort geleden verhuisd dus probeer een netwerk op te bouwen maar dat duurt even. We wonen erg afgelegen dus ik kan niet zomaar ergens heen met de kleine. Ben nu een fiets aan het regelen want meeste dingen meer dan 3 kilometer weg, zoals bushalte en station en dorp. En ik ben maar begonnen met bakken. Haha, nooit gedacht dat ik dat leuk zou vinden maar toch.
Ik ken het wel... Ik merk sterk dat vriendschap vaak ook tijd gebonden is. Vrienden lopen een poosje mee en volgen daarna weer hun eigen weg. Ik ervaar wel dat het steeds aangevuld wordt...
Op het schoolplein kom je Idd ook veel mama's tegen en ik merk dat ik me daar echt al een stuk minder "eenzaam" door voel!
Ik ben geen huis mama ik werk 3 dagen per week. Maar ervaar dit ook op mijn vrije dagen hoor. Ik voel me niet eenzaam, maar merk wel dat ik sinds mijn dochter er is veel minder whatsapp contact heb en minder afspreek met vrienden. Daarom ben ik enorm blij dat ik 3 dagen werk want ik heb super leuke collega’s en kijk er echt naar uit om heerlijk aan het werk te gaan die 3 dagen. Maar buiten dat om, is het niet meer zoals het is geweest.
Heel herkenbaar. Ik woon ook nog ergens waar ik letterlijk niemand ken. Ik ben nu op zoek naar een grotere woning voor mijn kindjes en mij, daarom ga ik nog niet iets sociaals ondernemen. Maar zodra ik mijn nieuwe woning heb wil ik daar in de buurt gaan babyzwemmen met de kleine
Ja wij zijn ook een aantal maanden geleden verhuisd naar een plek wat ik ook niet ken. In m'n vorige woonplaats deed ik aan ouder en kind gym met m'n kids, maar dat zie ik nu ook nog niet echt zitten gezien ik 21 weken zwanger ben en last heb van zwangerschapsischias.. mijn man werkt alle dagen. En bij kinderboerderij en speelparadijs spreek ik altijd wel veel moeders maarja dat is dan maar 1 malig..
Ik ben al 5 jaar huismama. 2 van de 3 kids gaan naar school (deze is heel kort bij) ik haal ze smiddags op om te eten. Zo heb ik veel contact met de moeders aan school. Verder ook geen vrienden (haha klinkt wel zielig 🤣)
Sporten in de avond? Clubjes bezoeken? Met of zonder kinderen. Een sociaal netwerk begint bij jezelf.
Ik ben geen huismoeder, maar ook ik heb bijna geen netwerk. Nouja.. ik behoor tot een vriendengroep van 20+ mensen, echter voelt het gevoelsmatig niet als mijn vriendengroep. Ik voel mij in die groep ook eenzaam. Mijn collega’s zijn prima, maar voornamelijk werk gerelateerd. Eenzaamheid valt niet op te lossen door het aantal, of oppervlakkige contacten, het moet goed veilig en vertrouwd voelen.
Zoek uit welke mate van eenzaamheid je hebt, want daar zit dus wel verschil in en dat bepaald in hoeverre je welke aanpak inzet.
reacties (0)