Combinatietest

Gistermiddag hadden we dan eindelijk de combinatietest. Anderhalf uur van te voren had ik netjes 3 glazen water gedronken, dus vlak voor de echo stond ik echt op klappen. Toen ik eenmaal lag, was ik het alweer vergeten, want: we gingen ons kindje bekijken! Al vrij snel kwam 'ie in beeld en wat een verschil weer met een paar weken geleden! Een mooi rond koppie en en profiel zag je zo duidelijk het gezichtje. Heel mooi om te zien. De medewerkster van de echopraktijk zag al snel dat de nekplooi 1,2mm was dus heel miniem en dus goed nieuws. Wat een opluchting zeg!

Ze keek niet alleen naar de nekplooi maar keek ook of alles er op en eraan zat. En we mogen tevreden zijn: elk handje heeft 5 vingertjes, voetjes staan in de goede stand, buikwand is gesloten, maagje is aanwezig, blaas was vol en 2 hersenhelften waren te zien. Ongelofelijk dat dit al aanwezig is, ook al heb je al een kind, het tweede is ook daadwerkelijk een wonder!

Daarbuiten zag ze dat de placenta weer achter lag (was bij Noa ook) waardoor ik het kindje waarschijnlijk snel zal voelen bewegen. Jack kon het niet laten om te vragen of ze niet heel misschien een uitspraak zou kunnen doen over het geslacht. Ze zat even te kijken en zei dat ze dacht dat het wel eens een jongetje kon zijn, maar kon het natuurlijk niet met zekerheid zeggen. Vanaf 16 weken is dit echt duidelijk.

Bij de vorige echo was het kindje heel stil en bewoog niet, toen vroeg de medewerkster me even te hoesten en ja hoor eindelijk zagen we 't bewegen! Hij draaide, zette zich met zn voetjes af en bewoog zn armen. Heerlijk om te zien. Ja, na deze echo komen we uit de kast en mag iedereen het weten: WE KRIJGEN EEN TWEEDE KINDJE!