Punctie overleefd.

Vanmorgen 25-10-2020 de punctie gehad.
Oh wat was ik zenuwachtig zeg dat vervelende zenuwachtige gevoel door je lichaam wat je niet uit kan zetten.
Ook belde zijn ouders of ze de sleutels op konden halen om te klussen in ons nieuwe huis.
We hadden gezegd dat we wat later gingen beginnen en ik de middag door zou brengen in de keuken winkel.
Gisteren wilde we de sleutels afgeven maar dat wilde ze niet.
Ze hebben 3 x gebeld tijdens de punctie, had gewoon gisteren de sleutel meegenomen.
Maargoed dat soort dingen krijg je als je het geheim wil houden.

Eenmaal in de stoel zei ik waarom doe ik dit mezelf toch weer aan en ga dit nooit meer doen.
Ze gingen starten eerst de inwendige injecties.
Was niet prettig en ineens voelde heel mn lichaam raar en ging mn oor suizen.
Dit schijnt vaker te gebeuren en komt doordat et middel dan direct in de bloedbaan zit.
Dit spul was wel fijn moet ik zeggen was even in een vage wereld en ik hoorde mn eigen stem heel raar, en de zenuwen waren een stuk minder.
Wel trilde mijn benen als een gek.
Dus ik zei nog dalijk hebben we geklutste eieren.
Vroeg aan mn partner of dronken zijn zo zou voelen (ik drink niet) geen alcohol dan.
Waarop hij ging lachen en ik vroeg de arts serieus of hij ook zo'n prik mocht maar dat kon niet..

Vervolgens de eiblaasjes leegzuigen dat was niet heel prettig maar ook te doen.
Toen het klaar was mocht mn partner met het koffertje naar het Erasmus en dat duurde veeeeelste lang!
1 in de linkereierstok en 6 rechts.
Eindelijk hij kwam terug met het resultaat, 4 eicellen gevonden.
Ik baal er wel van dat is best weinig, maar beter als niets.
Woensdag horen we of er een bevruchting heeft plaatsgevonden.
Zijn zaadjes waren overigens zeer goed.

Nu op de bank met een kruik een vaag hoofd en mishandelde eierstokken.