Even kletsen!

Druk aan het werk, maar ik neem even de tijd om een blogje te schrijven.

De tijd vliegt voorbij! Inmiddels alweer 19.3 weken zwanger van Spruitje 2! Inmiddels voel ik regelmatig gekriebel in mijn buik, die ook goed begint te groeien. Het is nog steeds een bescheiden buikje, vrij hoog, maar langzaamaan groeit het ook naar voren toe. Wat is het toch bijzonder! Donderdag hebben we de 20-weken echo. Hoewel het een medische echo is, vind ik het vooral ook heel leuk om weer even te spieken hoe het allemaal gaat daarbinnen. Bij de pretecho is ook al gekeken naar belangrijke dingen zoals het ruggetje, neusbotje en de aders in de navelstreng. Zag er uit volgens het boekje, dus dat stelt wel gerust.

Met onze eerste spruit Yf gaat het heel goed. Hij is een ondernemend en pienter mannetje met een eigen willetje. Dagelijks verbaas ik me weer over zijn woordenschat... sommige woorden pikt hij echt na 1 x al op; zoals visboer! Tellen begint hij ook echt leuk te vinden, al houdt hij er zijn eigen logica op na; 1,2,4, 8, 10. Verder vindt hij Duplo heel leuk om mee te spelen en is hij graag buiten. Hij kan ook heel kwaad worden als het tijd is om naar binnen te gaan. Overdag wil hij niet altijd meer slapen terwijl hij het wel nog nodig heeft. Vorige week heeft hij het 2 x zonder slaapje gered maar gaat dan wel vanalles doen wat niet mag... aan de gordijnen zitten, met speelgoed gooien, koekjes uit de kast pakken. Vervolgens slaapt hij de dag erna 3 uur aan een stuk in de middag. 's Avonds probeert hij ook wel te rekken en als hij 's nachts wakker wordt dan wil hij ook meteen spelen of we moeten liedjes (blijven) zingen. Tja, het hoort een beetje bij het verkennen van zijn grenzen. Zelf heb ik daar wel eens moeite mee, met name als hij 's nachts ook wakker is geweest en daarmee onze nachtrust ook heeft onderbroken. Rustig en consequent blijven en in sommige gevallen negeren werken gelukkig goed! Zelf op het potje gaan, vindt meneertje nog niet erg boeiend. Soms loopt hij ermee rond en gaat er op zitten maar dat is alles. We wachten nog even tot het mooier weer is en gaan er dan mee aan de slag. Het zoontje van vrienden van ons was binnen 2 weken zindelijk teon hij zelf ermee kwam. Hij was toen 2 jaar en 4 maanden. Zou mooi zijn als het hier ook zo gaat!

Over het algemeen is Yf een vrolijk en lief kind, soms een draakje. Gister zat ik op de bank na het eten en ik hoorde hem naar de keuken gaan en in een la grabbelen. Verder was het stil. Toen ik hem riep, kwam hij met een open zak chips aanlopen, blik "onschuldig". Ik vroeg of dat van mij mocht en ik kreeg een volmondige JA te horen. Op die momenten moet ik wel weer heel erg lachen. Net als dit weekend toen hij iets deed wat niet mocht. Ik besloot maar even tot 10 te tellen en niet naar hem te kijken. Vervolgens stond hij naast me om me te omhelzen en kusjes te geven. Dan smelt ik wel weer, hoor! Onze kleine charmeur weet hoe het werkt!

Hij is ook al heel lief voor mijn buik en zijn zusje op komst. Hij vertelt trots dat mama een baby in de buik heeft en die moet groeien. Hij overlaadt me met knuffels en kusjes voor de baby. Toen ik laatst bij een kennis was met een meisje van 2 maanden reageerde hij al minder jaloers dan eerst. Voorheen was het tranen en moest de baby weg. Nu wil hij dan naast me zitten en de baby aaien. Pasgeleden kreeg ik van iemand een maxicosi voor poppen. Ook daar sjouwt hij mee rond en zet er zijn knuffels zin. Dat zijn dan zijn baby's. Op het kinderdagverblijf zeiden ze ook al dat hij er wel mee bezig is, want de kleintjes zijn nu ook wel interessant.

We hebben nu een planning gemaakt. Yf krijgt een nieuwe kamer, maar eerst nieuwe kozijnen boven. De zolder gaan we eens goed opruimen. Nadeel met een grote zolder is dat er veel wordt gestald waar je uiteindelijk niks meer mee doet. Daarom gaan we eens goed kijken wat weg moet en wat we kunnen verkopen. De rest netjes in dozen tot we de zolder een keer verbouwen. Maar nu alvast wat rust creeeren!

Tot slot mijn werk. De samenwerking waar ik in eerdere blogs over sprak, verloopt heel goed. Hoewel we best wat pech gehad hebben, mede door het economisch klimaat, gaat het nu echt de goede kant op! We hebben mooie opdrachten en goede relaties met onze klanten en kandidaten. Heel regelmatig krijgen we complimenten over onze werkwijze en dienstverlening, dus dat werpt zijn vruchten ook af! Straks ben ik er even uit en dat vind ik best spannend. Omdat je voor jezelf werkt, is loslaten lastiger. Gelukkig kunnen we hier goede afspraken over maken en zie ik de toekomst op dit vlak positief tegemoet!

Ik ga weer aan het werk! Nog een fijne dag meiden!