Working mom, in brede zin des woords!

Zoals jullie hebben gelezen in mijn vorige blog ben ik bezig met mijn eigen bedrijf. Naast het moederschap en het runnen van een huishouden, een hele uitdaging, maar oh zo leuk! Het voelt echt goed om ook met je eigen ding bezig te zijn!

Bij de opstart van je eigen toko komt het nodige kijken; administratief, denk aan een bedrijfsplan, de KvK, bank en belastingdienst en commercieel natuurlijk! Vooral dat laatste is een kwestie van netwerken, acquisitie en doorzetten! Ik ben deels aan de slag als ZZP-er binnen werving en selectie van personeel, daar ben ik goed in en vind ik geweldig om te doen. Vorige week een gesprek gehad bij een oude klant en waarschijnlijk gaat de eerste kandidaat op gesprek! Graag ook starten...maar dat volgt na het gesprek.  Net kreeg ik via een andere relatie nog een mogelijke functie binnen en volgende week een afspraak met een eventuele partner in crime! Dat alles in de eerste maand! Wat voelt dat goed, zeg! Geeft energie voor 10!!!

Daarnaast ben ik afgelopen dinsdag naar een lezing geweest over Marcos Therapie. Erg interessant moet ik zeggen. Zij geven ook workshops waarin je op de eerste plaats anders leert te denken, om de zaken die in jou en je leven op een andere manier te zien en te benaderen.  Veel mensen komen hierbij terecht als er klachten zijn. In mijn geval is dat niet zo; ik heb een heel gezegend leven met zo'n geweldige vriend en zoon en een mooi bedrijf in wording! Ik denk dat ik mezelf behoorlijk goed ken, al sta ik open om mezelf te blijven ontwikkelen ook op dit vlak.

Een belangrijk iets in mijn leven is het verlies van mijn vader 3 jaar geleden. Na 1,5 jaar ziekbed is hij op 63-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Destijds heb ik alles heel bewust meegemaakt maar ben ook altijd sterk gebleven voor mezelf, pap, mam, broertje en zusje. Die rol heb ik altijd wel gehad binnen het gezin als oudste kind. Met mijn vader heb ik heel veel kunnen bespreken en goed afscheid genomen. Na zijn crematie ben ik direct weer full power aan het werk gegaan met het idee dat ik dan weer in mijn ritme zou komen. Dit klopte deels, want na een goede 2 maanden had ik alleen behoefte aan rust. Na een week vakantie weer vrolijk verder...waarschijnlijk heeft dat langer nodig maar goed... Mijn toenmalige manager bood niet de juiste begeleiding en heeft mijn contract op een bijzonder vervelende manier niet verlengd ondanks een positieve beoordeling. Hoe dan ook, dat is zo gelopen en ik red me wel! Vorig jaar was ik heel gewenst zwanger en dit jaar moeder geworden! Yf is ook voor mijn vader het eerste kleinkind. Ergens had ik verwacht dat ik het gemis van mijn vader heel erg zou voelen. Dat is ook zo, maar onderhuids. Sinds een maand of 3 heeft mam een nieuwe vriend en dit sluimert mee. Ik heb er concreet geen last van, maar voel dat ik het qua gevoel een plaats wil geven. Dat kan natuurlijk niet op commando, al kan erover praten opluchting geven. Dat kan ik ook met mijn vriend, hij begrijpt me heel goed hierin en steunt me ook. Toch overweeg ik iets met dit gevoel te doen voor het echt rauw op mijn dak valt. Wellicht is dit een goede mogelijkheid...

Hoe dan ook, ik ben een ontzettend gelukkig mens en hou immens veel van mijn mannen! Ik leef voor hen maar ook voor mezelf natuurlijk! Zijn er meiden die zich in mijn verhaal herkennen of ervaring hebben met deze of een andere vorm van therapie (oh, wat klinkt dat zwaar, haha!), let mne know!