Wenochtend Kinderdagverblijf

Vanochtend ging Yf voor het eerst naar het Kinderdagverblijf, zijn zogenaamde wenochtend (of is dit een wenochtend voor de ouders??!!). Hoewel ik me mentaal had voorbereid vond ik het erg spannend...hoe zou onze kleine lieverd het vinden?

Rond 9 uur was het zover. Samen met Inge, een van de leidsters, wat dingen doorgenomen. Slapen, eten, spulletjes in zijn mandje dat al klaar stond gelegd en zijn prachtige foto om op te hangen tussen de andere kindjes van de groep afgegeven. Rond 9.15 uur stond ik "kinderloos" buiten. En zonder tranen, Yf had ook niet gehuild toen ik zwaaiend naar buiten ging!

Thuis voelde het wat onwennig en stil. Omdat Yf 's nachts gespookt had, was even lekker terug naar bed een heerrlijke optie. Zo gezegd, zo gedaan! Toen ik wakker werd, dacht ik onze kleine man te horen, maar dat kon natuurlijk niet! Hoe zou het gaan? Nee, niet bellen, ik hoor het straks wel! Geen nieuws is goed nieuws! Vervolgens lekker gelunched en even met een vriendin gebeld, wasje gedraaid en het was alweer tijd om richting kinderdagverblijf te vertrekken om Yf te gaan halen! De tijd ging eigenlijk best snel voorbij...

Aangekomen lag Yf prinsheerlijk in een stoeltje van zijn flesje te genieten. Al drinkend worp hij me een big smile toe! Inge vertelde dat hij 2 uur (ja, echt! Doet hij thuis zelden!) geslapen had. Hij had prima gegeten, fruit, een hele boterham met smeerkaas en nu zijn flesje! Hij was zoals gewoonlijk heel vrolijk, alert en oplettend, houdt alles in de gaten! En hij had lekker gespeeld, rollen en tijgeren in de box! Kortom; hij had zich voorbeeldig gedragen en het naar zijn zin gehad!

Wat ben ik trots op onze kleine grote liefde! Volgende week brengen papa en ik hem samen en laten we hem met een gerust gevoel achter!

p.s. Bedankt voor alle lieve berichtjes vanochtend! Zoals jullie gelezen hebben, heeft onze mini zijn charmes weer goed gebruikt!