Brokkenpiloot

Woensdagmiddag gingen we een rondje maar de supermarkt en apotheek, zoonlief op de loopfiets. Op de terugweg zag hij klasgenootjes van de peuterspeelzaal, keek niet voor zich en fietste tegen mijn been aan. Waardoor hij met loopfiets en al om viel op zijn linkerzijde.
Ik probeerde hem zelf op te laten staan, maar hij wilde niet op staan dus hem maar opgetild. Zijn linkerarm lag wel een beetje raar. Maar toen ik hem pakte sloeg hij die wel om mij heen. Hij bleef lang huilen maar leek oké, alleen erg moe (Hij slaapt nog om de dag 's middags en had 1 middag overgeslagen).
Dus naar huis gelopen, hij wilde eigenlijk getild maar ik had m'n handen vol dus heb alleen z'n loopfiets meegenomen. Hij heeft de hele weg lopen jammeren, intussen zijn linkerarm ondersteunend. Thuis in bed gedaan en net aan en uit kleden was er niks te merken.
Toen hij uit bed kwam stonden de buurkinderen al te wachten om te spelen en is hij fijn gaan spelen. Eerst niet op de trampoline vanwege z'n arm zei hij, later wel. En ook gewoon met de watertafel en zandbak. Niks meer aan hem gemerkt dus.
'S avonds toen zijn vader zijn vest aan deed was dat ineens heel pijnlijk, maar verder ook niet.
Tot 's nachts, hij heeft goed lopen spoken tot we hem en zetpil gaven. 'S ochtends vroeg hij weer om een zetpil (wat hij vreselijk vind). Voor de zekerheid toch maar de huisarts gebeld, die hem wou zien.
Wat blijkt, hij heeft waarschijnlijk een klein breukje in z'n elleboog, op de foto slecht te zien maar er zat wel vocht wat wijst op een breuk.
Dus nu zit ons kleine meneertje in het gips voor een week. Mijn arme mannetje. Hij vond het eerst allemaal prima, tot hij erachter kwam dat het gips blijft en niet af kan.