Curretage

Gisteren was het dan zo ver, de curretage. 2 weken op gewacht, gelukkig ging het gewoon door.
5 uur voor de ingreep moest ik 2 tabletjes inbrengen zodat de boel wat weker werd. Hierdoor een heel klein beetje gaan vloeien, alleen oud bloed.
Om half 9 moest ik er zijn, helaas mocht manlief niet blijven i.v.m. de corona maatregelen. Hij moest zelfs het ziekenhuis verlaten.
Rond 10 uur was ik aan de beurt, ik zag er best wel tegen op omdat het altijd gevoelig is daar, vooral de plaatselijke verdoving leek mij naar.
Achteraf vond ik de inwendige echo en de eendenbek het pijnlijkst, de verdoving heb ik amper gevoeld en de curretage ook niet. Dat was ook maar heel kort.
De vruchtzak lag al grotendeels in mijn baarmoedermond. Na 2x kort zuigen was het al klaar, en na de controle echo bleek ook dat alles echt weg was.
Nog even terug naar de afdeling gegaan, even rustig gelegen, wat gegeten en geplast en toen mocht ik alweer naar huis.

Het is me zo enorm meegevallen. Vlak na de ingreep had ik nog een beetje buikpijn, maar daarna helemaal niet meer. Ik moest wel elke 4 uur 2 paracetamol.