Gisteren zijn we met onze zoon naar 3 afspraken in het ziekenhuis geweest, fijn dat dit achter elkaar kon want het is nog wel een half uur rijden.
De eerste 2 waren bij een pedagogisch medewerker en psycholoog van de poeppoli. Onze zoon houdt sinds eind augustus zijn poep alleen maar op en poep helemaal niet meer, op wat er langs komt na.
In overleg gaan we beginnen met een soort speltherapie om hem te leren los te laten en ontspannen.
Daarna kno-arts en inderdaad zoonlief moet buisjes, troebele trommelvliezen dus vocht erachter.
En we lopen ook al bij de logopedie vanwege een spraakachterstand.
Nu weet ik eigenlijk ook wel dat ik er niks aan kan doen dat dit allemaal speelt. Maar het voelt best veel momenteel. Wat er 'mis' is met onze zoon. En dan voelt het toch erg maar, alsof ik een slecht moeder ben...
Ergens weet ik wel dat dat niet zo is, maar toch voelt wel soms wel zo....
Oh ondertussen ook pril zwanger van nummer 2, dus ook lekker emotioneel...
reacties (0)