Ongeveer 2,5 jaar geleden was ik op zoek naar een ander anticonceptie middel dan de gewone pil. Ik had al een aantal jaren veel last van schimmels en bacteriële infecties down there.
Na overleg met de huisarts ben ik voor de prikpil gegaan, implanon leek mij niks. En volgens de huisarts gaf de prikpil minder hormonen af.
Ik vond het ideaal dat ik ook nog eens niet ongesteld bleek te worden en ik hoefde nergens aan te denken.
Tot ik hier negatieve verhalen las, me er meer in ging verdiepen en erachter kwam dat er net zo veel hormonen om zitten en veel meer bijwerkingen zijn. Dus toen gestopt, juni 2018 had ik m weer moeten halen.
Vooraf hoorde ik wel dat het gemiddeld 9 maanden kon duren voor je cyclus weer op gang komt.
Die heb ik dus ook afgeteld. En toen was het deze maand zover dat de 9 maanden voorbij waren. Dus ben ik naar de huisarts geweest. Die zei dat het zelfs 2! jaar kan duren. Pfff. En op den duur hebben we wel een kinderwens....
Hij was daar verbaasd over, en was het niet met zijn collega eens die ik destijds heb gesproken. Als er nog een kinderwens is is de prikpil een hele slechte optie.
Nou mooi dacht ik, zit ik daarmee... bah. Ik ben heel bang dat ik het door de prikpil te gebruiken verpest heb betreft mijn vruchtbaarheid... Dat het heel veel moeite gaat kosten zwanger te worden.....
Eventueel viel het te proberen om 3 maanden de gewone pil te gebruiken zodat wellicht mijn cylcus op gang komt. Dus daar ben ik nu mee begonnen. Manlief is daar wel erg blij mee, dat die condooms niet meer nodig zijn ;).
Nou ik ben heel benieuwd, we zullen het zien.
Maar wat heb ik een spijt van die prikpil...... :(
reacties (0)