Ik kende het fenomeen, hoe, waarom etc. Maar als het je dan overkomt, pfff, brrr wat is dat naar.
F. had de vrijdagnacht al koorts, 39,4. En zaterdag overdag wat verhoging, 38. Maar oogde totaal niet ziek en was gewoon aan het spelen. We zouden naar mijn oom en tante voor een verlaat kerstdiner, dus zijn gewoon gegaan. Eenmaal daar was hij wel verlegen en hangerig en warm. Maar later tegen 7 begon hij te jammeren. Toen gauw verder gegeten, spullen gepakt en naar huis gegaan. Amper de straat uit kreeg hij een koortsstuip. Mijn man heeft toen 112 gebeld. Toen de ambulance kwam was het gelukkig al over. Maar hij was heel slap en van de wereld. Ze hebben hem onderzocht en we moesten naar de huisartsenpost. Na daar fijn 3 kwartier te hebben gewacht bleek dat hij oorontsteking heeft. Geen antibiotica, het hoort vaak bij een virus en dan gaat het vanzelf over.
Oh wat voel ik me hier schuldig over, dat ik mijn zieke kind, die niet echt ziek leek, mee heb genomen...
Zondagochtend leek hij eerst ook gewoon vrolijk, ook gewoon aan het spelen. Maar hij werd een paar keer ineens uit het niets om niets heel boos en daarna verdrietig. We denken dat hij pijn had. Op tijd weer in bed gelegd en ruim 3 uur geslapen. Daarna koortsvrij en een stuk beter.
Gisteren en vandaag nog niet helemaal in zijn hum dus nog maar rustig aan....
Maar pfff wat naar zo'n ziek kind, hij is tot op heden bijna niet ziek dus we hebben er ook nog weinig ervaring mee.
reacties (0)