Zwanger en solliciteren

Even mijn frustratie van me afschrijven..

Ik ben in 2020 verhuisd vanuit Groningen NL naar Antwerpen BE (voor de liefde, aww) en had al snel het geluk dat ik aangenomem werd op een functie waarin ik gestudeerd heb, medisch secretaresse. Nu ging dat in het begin perfect, maar dankzij mijn MS was elke ochtend om 5 uur opstaan echt niet meer te doen. Met heel veel moeite en de hulp van HR kreeg ik toestemming om later te beginnen. Werkte prima. Maar na een tijdje kreeg ik 0,0 motiverende feedback van mijn leidinggevende, ik kon niks goed doen, werd continu op mijn vingers gekeken en mijn collega's deden niks anders dan achter mijn rug over me roddelen.

Ik heb dit nog lang volgehouden en ben enorm vaak over mijn grenzen gegaan waardoor mijn lichaam op een gegeven moment zei dat het niet meer ging. Ik viel in ziekteverlof in augustus 2021 en heb me er zo rot om gevoeld.. ik hoorde niks van mijn leidinggevende en collega's en voelde me, naast het overspannen zijn, heel erg in de steek gelaten.. in september kwamen we erachter dat ik zwanger ben, doordat ik me echt ziek voelde bleef het ziekteverlof. In november kwam ik erachter dat er voor mijn functie een vacature uitgezet was, ik zag dit op een vacaturesite.. ik besloot direct via mijn gynaecologisxh attest door te geven dat ik zwanger ben, onder andere ivm de rechten en het niet kunnen ontslaan. Tot dusver NOG STEEDS niks gehoord van mijn leidinggevende en collega's.. in December moet ik notabene in de nieuwsbrief van onze afdeling lezen dat er iemand was aangenomen en dat die startte per januari 2022. Dit voelde echt als een stomp in mijn maag..

Vanaf september ben ik al wel aan het solliciteren maar zodra men hoort dat ik zwanger ben haken ze af.. wat ik ergens wel begrijp maar ik hoop toch dat er ooit een werkgever tussen zit die mij die kans geeft. Ik voel me zo enorm onderschat sinds ik hier in België werk en zeker hoe het eraan toe gaat met vrouwen onderling op de werkvloer vind ik vreselijk. Ik ben niet zo, ik ben direct en eerlijk en het voelt alsof ik daarop word afgerekend..

Tot zover mijn klaagzang 😂

1520 x gelezen, 2

reacties (18)


  • MDC87

    Wow, wat kunnen jullie gemeen reageren zeg! Als je niet iets liefs kan zeggen zeg dan niets. Het is een volwassen vrouw die samen met haar man een keuze heeft gemaakt om een kind te nemen. Ziek of niet ziek iedereen heeft er recht op. Wat met mensen die een baby hebben en kort daarna te horen krijgen dat ze ziek zijn? Moeten ze hun kind weg doen? Verder is het niet gemakkelijk wat je hebt doorgemaakt. Pesten op het werk is niet leuk. Hoe moeilijk het nu ook is ik zou even niet zoeken naar werk, maar je tijd nemen om mentaal te genezen en dan na de zwangerschap verder kijken waar je wilt werken. Luister naar je lichaam en blijf jezelf. Ben ook een Nederlandse die de liefde achterna ging in BE. Ze hadden in het begin moeite met mijn direct heid, maar inmiddels zijn ze dat gaan waarderen. Het komt goed

  • Jesuisfemmes

    Amen 🙌🏻

    Dankjewel!

  • Julia1989

    Ik hoorde ook tijdens mijn zwangerschap dat ik mijn baan kwijt was. Ben bewust pas na de zwangerschap weer gaan solliciteren. Even rustig aan gedaan. Na 6 maanden weer een baan gevonden. Het is wel zo dat als je op je plek zit, dan voel je dat! Dan zijn mensen blij met je en is het werk al veel leuker. Wrs was dit niet de juiste klik, zou ergens anders proberen. Als het echt alleen aan het belgse ligt, merk je dat het steeds zo is. Maar kan ook net een pechplek zijn geweest. Succes met zoeken en fijne zwangerschap gewenst

  • Jesuisfemmes

    Ik sta eigenlijk een beetje verstelt van het commentaar op mijn MS-baby verhaal en ik voel ook niet de behoefte om mij daarin te verdedigen. Zoek eens wat informatie op over de ziekte zou ik zeggen.

  • Jvb

    Ik heb een collega die thuis zit met een burn out en daarbij is het juist de bedoeling dat wij geen contact opnemen. Contact met onze leidinggevende is er alleen op haar eigen initiatief, en dat is maar heel zelden. Voor mij klinkt het dus niet gek dat je niets hoort, maar dan zou het wel zo moeten zijn dat dit zo besproken is toen je uitviel. Heb je zelf wel eens contact gezocht of iets laten horen? Je zou nu bijvoorbeeld kunnen laten weten dat je een kindje verwacht? Ik snap ook wel dat je daar inmiddels geen zin meer in hebt. Maar zo op afstand wat lastig inschatten waar dit allemaal mis gaat natuurlijk.

    Die begintijd, dat vind ik eerlijk gezegd niet iets voor je werkgever. Jij bent de gene die op amderhalf uur reizen gaat werken toch?

    Die vervanger is ook een vrij logische stap voor de werkgever. Dat hadden ze alleen wel mogen vertellen voor je het in de nieuwsbrief las. Dat het een vaste kracht ipv een tijdelijke is ook niet gek, je bent voorlopig nog niet terug en ze moeten daar toch door. Er zou dan wel iets voor jou moeten zijn als je weer kunt gaan opbouwen. Wat raar dat je baas van jouw leidinggevende het wel vreemde gang van zaken vindt maar kennelijk niets onderneemt? Ik neem toch aan dat jouw leidinggevende niet zomaar een vaste kracht kan aannemen zonder dat te overleggen, dus die baas zal er vanaf geweten hebben.

    Groot gelijk dat je verder solliciteert. Klinkt alsof de verhoudingen hier al te erg verpest zijn om weer iets op te bouwen. Misschien voor nu even focussen op de baby, en na de bevalling het solliciteren weer oppakken?

    Voor een nieuwe baan: kan het ook nog zo zijn dat jouw Hollandse directheid botst met de Belgische mentaliteit? Zeker niet om de schuld bij jou te leggen hoor! Maar misschien wordt je er ook wel op afgerekend, als dat iets is dat echt niet binnen de cultuur past, het zou misschien de boel verergerd kunnen hebben.

  • MijnTrotsx

    Als ik van jou was,zou ik het nog niet meteen zeggen dat je zwanger bent.. ( tenzij je het niet meer kunt wegsteken ? ) maar is ergens normaal dat ze iemand nieuw aannemen. Het werk moet ook gedaan worden. Veel succes. ( ik kom uit België 🇧🇪 )

  • MijnTrotsx

    Als ik van jou was,zou ik het nog niet meteen zeggen dat je zwanger bent.. ( tenzij je het niet meer kunt wegsteken ? ) maar is ergens normaal dat ze iemand nieuw aannemen. Het werk moet ook gedaan worden. Veel succes. ( ik kom uit België 🇧🇪 )

  • Jesuisfemmes

    Ik kan het niet meer wegsteken idd haha 🙈 bedankt voor je reactie en succes wensen!

  • Nicolette87

    Wat jammer dat je leidinggevende en collega’s niets laten horen, zeker van je leidinggevende mag je dat toch inderdaad wel verwachten. Dat ze ivm jouw afwezigheid naar een vervanger zoeken is dan wel weer logisch.

    Goed dat je uit kijkt naar ander werk. Ik vrees dat veel bedrijven idd zakelijk zijn ingesteld en liever niet een zwangere aannemen.

    Misschien is het goed, ook voor je eigen rust, om te wachten met ander werk zoeken tot na een paar maanden na de geboorte van je kindje. Dan heb je ook een nieuw startpunt.

    Heb je trouwens al Belgische vriendinnen gemaakt? Misschien kun je met hen de houding van jou en je huidige collega’s eens bespreken? Misschien kun je er nog wel wat van opsteken.

  • Jesuisfemmes

    Helaas zijn de ziekteuitkeringen hier niet net zoals ik NL en ben ik er hard op achteruit gegaan financieel. Is niet heel erg, ik heb een partner die goed verdiend maar Ik wil gewoon weer aan de slag, me nuttig voelen snap je?

    Al de belgische vriendinnen die ik ken vertellen me vrijwel hetzelfde, dat de manier van kliekjes en geroddel op de werkvloer hier in belgie wel heel erg is. Ik kom uit een warm nest in NL, mijn ex werkgever toonde veel interesse en empathie en al mijn collega’s waren lief en direct. Dan is t wel van een koude kermis thuiskomen ineens nu 😅

  • Nicolette87

    Ja dat snap ik heel goed. Misschien is het in de sector overheid anders als je daar solliciteert?

    V.w.b. collega’s: of een Nederlandse of andere buitenlandse/internationale werkgever in België?

  • Sharon

    AGH Fem mijn geschiedenis ken je kortweg wel een beetje, en dat gevoel is zo herkenbaar en overal lijkt het bijna hetzelfde te gaan

    Geef de energie nu aan jezelf en de kleine.

  • Jesuisfemmes

    🥰

  • Lady-Whistledown

    In Nederland is het gebruikelijk dat als een collega vanwege overspannen of burn-out uitvalt, collega's en leidinggevende geen contact hebben met de uitgevallen collega. Dat zit vaak het herstel in de weg. Jij kan wel contact met je collega's/leidinggevende opnemen als jij dat wilt maar zij zijn de reden waarom jij thuis zit. Dan is contact nu niet logisch.

    Als jij dus langdurig ziek bent, is het volkomen normaal dat er iemand anders gezocht wordt om jouw werk over te nemen. Dat verandert niets aan jouw contract.

    Mijn advies: na de bevalling verder kijken naar ander werk en voor nu de boel de boel laten.