Mijn traumatische miskraam

Precies een jaar geleden had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Het eerste wat er door mij heen schoot was paniek, angst en verdriet. Ik was er nog niet klaar voor, ik had al een prachtig zoontje die nog 1 moest worden. Dagenlang heb ik onder een dekentje mezelf verstopt voor de wereld, puur uit angst voor deze zwangerschap. 


Aangezien mijn zwangerschap met Kayden problematisch was omtrent mijn geestelijke toestand, werd ik gelijk doorverwezen naar de gynaecoloog. Korte tijd daarop stond er een echo gepland. Weer wat van de schrik bekomen en eigenlijk al best blij met de zwangerschap ging ik naar de gynaecoloog voor mijn eerste echo. De echo was van korte duur en het werd duidelijk dat deze zwangerschap op kort termijn afgestoten zou worden door mijn lichaam. 


Dagenlang heb ik mezelf opnieuw verstopt onder een deken. Ik heb me afgezonderd van alles en iedereen, tot het moment aanbrak dat ik weeën kreeg. Ik begon aan mezelf te twijfelen, weeën? Dat kan toch niet, ik zat nog maar in het 1e trimester. Maar hoe meer pijn ik kreeg en des te constanter het werd wist ik het zeker... Het waren weeën. Mijn uiteindelijke miskraam heeft 2 volle dagen geduurd. Weeën, bloedproppen, weeën, bloedproppen... tot ik uiteindelijk de vruchtzak verloor.


Mijn lichaam was zich al helemaal aan het voorbereiden op een nieuw kindje, het was al compleet ingenesteld, er was een vruchtzak, er was een compleet mooi nieuw warm nestje gemaakt voor dit kindje. 


Door de hoeveelheid bloed en bloedproppen die ik ben verloren, was deze miskraam bijna traumatisch. Het bloed liep me bij de benen langs, bloedproppen vielen zonder enige controle uit mijn lijf. Het was heftig, zo heftig dat ik de badkamer bijna niet meer uit durfde te komen. 

Hoe heb jij je miskraam ervaren? 

1727 x gelezen, 3

In Overig

reacties (6)


  • wensje4

    Heftig. Mijn laatste miskraam was met 10,5 weken en begon met bruinverlies. De dag daarna een echo gehad en zagen een mooi levend kindje in beeld. Ik was opgelucht. Die avond kreeg ik een zeer slecht gevoel en krampen. Ik ging naar de wc, had een soort drang die ik niet kon plaatsen. Plops, daar verloor ik mijn kindje in de wc totaal onverwachts. Ik ging er vanuit dat het geen miskraam zou worden door de echo. Helemaal getraumatiseerd daardoor. Kon een tijdje de badkamer niet in.

  • Moedervanmooieknulleneneenmeid

    Herkenbaar. Hier ook voor deze zwangerschap een miskraam gehad. 2.5 week lang werd ik ermee geconfronteerd. Heb er ook flink last van gehad. Knuffel

  • JP1982

    Wat heftig om te lezen! Ik heb zelf 5 vroege miskramen gehad rond 5-6 weken en een missed abortion met 8.5 week. Die vroege miskramen waren een heftige menstruaties, de laatste vond ik echt traumatisch. Bij 8.5 bleek het hartje te zijn gestopt, ik wou gelijk een curretage, maar door corona kon dat pas na twee weken. Gelukkig bleef het zitten, dacht ik! Avond voor curretage kreeg ik bloedverlies, in de nacht extreme pijn in rug en buik. Enorm veel stolsels verloren, flauwgevallen en diarree. Ik kon niet zitten, liggen, ik vond jet echt verschrikkelijk. Bij een bevalling maak je al een stofje aan die je lichaam voorbereid. Bij een miskraam komt het onverwachts en is dat stofje niet aanwezig. Ik ben in de ochtend met spoed nog geopereerd, dat mijn baarmoeder nog vol stolsels zat. Het wordt helaas erg onderschat een miskraam :(

    Ik ben nu 22 weken zwanger, maar loop al enige tijd bij medisch maatschappelijk werker, via de gynaecoloog. Met name omdat ik nu heel onrustig ben voor de bevalling, juist door die ervaring. Praat erover met je gynaecoloog als het niet gaat! Blijf er niet mee rondlopen. Sterkte!

  • Y1995

    Dit lijkt wel mijn verhaal! Ik heb ook heeeel hevig bloedverlies met stolsels als pingpongballen en groter gehad. Weeen gehad.. net zoals jij beschrijft! En mijn lichaam heeft enorm lang gedaan over het herstel.. zo heftig! Na het heftige verlies bleek ik restweefsel van enkele millimeters te hebben.. jup kon er nog wel bij!😩 pillen gekregen, kwam het mini stukje niet door los.. en uiteindelijk toch nog een week daarna.. hcg bleef maar hoog.. werd steeds afgescheept bij de verloskundige.. wacht maar af maar dat kwam dus door dat restweefsel. Nooit dat ik het nog eens op deze manier zou doen! Ik zou veel eerder actie willen. Na 12 weken kreeg ik een “menstruatie” eindelijk! Nu nog beetje ontregeld terwijl de miskraam begjn augustus al was.. ik ben er nog dagelijks verdrietig van. Het is echt zooo heftig! Mensen snappen het niet en maken zon nare opmerkingen.. en nu zijn ze het allemaal vergeten

    knuffel❤️

  • Bosco

    Ik was aan de anticonceptie, toen mijn moeder begon over hoe vaak ik naar de wc ging. We wilden graag een tweede kindje, maar ik zou de pil eerst opmaken. In shock met een positieve test de huisarts gebeld. Die was niet verbaasd, maar ergens klopte het niet in mijn hoofd. Ook de verloskundige wilde mij nog niet zien. Lekker met mijn gezinnetje op vakantie en alles op een rijtje zetten. 2 weken later kon ik nog geen afspraak krijgen bij de huisarts, het was alleen mijn gevoel dat niet klopte. Mijn kind viel en alles onder het bloed, tand door de lip, bij de huisarts bleek ook ik te bloeden en kon ik gelijk terecht. Ik had een miskraam, maar verder niks. Bij de verloskundige wilde ze mij graag zien, maar ik was een paar keer afgewezen en daar had ik geen trek in. Een ellendig halfjaar volgde, want ze konden de oorzaak niet vinden van mijn pijn. Uiteindelijk bleek ik een hele lange tijd met een bbz te hebben rondgelopen met een gescheurde eileider als gevolg. Gelukkig heeft mijn lichaam dit zelf goed opgevangen en heeft mijn baarmoeder het lek dicht gedrukt. Nog 2 kindjes mocht ik niet leren kennen. Na mijn operatie hebben we gelukkig ons tweede wonder mogen krijgen. Het heeft mij heel sterk gemaakt. Ik heb een wereld leren kennen waar ik liever niet in had gezeten, maar ik heb wel meer begrip voor anderen die dit meemaken en ik vind het fijn dat ik nu andere vrouwen beter kan steunen. Maar liever had ik nu 5 prachtige wondertjes om mij heen gehad

  • Dajael

    Wat enorm heftig om mee te maken. Geen woorden voor.. hoe is het nu voor jouw? Heb je het een plekje kunnen geven?

    Hier in december een miskraam gehad na eerst een goede echo. Net voor 12 wkn kreeg ik bloedverlies.

    Ik herken je in jouw verhaal. Veel bloedverlies en stolsels. Uiteindelijk met spoed naar zkhuis vanwege enorm stolsel voor de uitgang en een met bloed gevulde baarmoeder..

    Ik leef zo met je mee, bij tijden kan ik er nog zo om huilen..