Nou, vanmorgen mijn laatste pil duphaston geslikt. Heb ik toch nog de hele strip af moeten maken. Ik had gehoopt er sneller een onttrekkingsbloeding van te krijgen, maar goed, daar doe ik niets aan. Het is al vier maanden geleden dat ik mijn laatste (opgewekte) ongi had. Hopelijk krijg ik over een paar dagen wel een bloeding, zodat ik dan kan beginnen met de Clomid. Ik voel namelijk niets van deze tabletten, van de primolut werd ik tenminste nog behoorlijk chagarijnig, maar deze keer heb ik nergens last van. Ik hoop wel dat ze werken bij mij. Maar goed, daar gaan we dan maar wel van uit. Nooit gedacht, maar ik kijk echt heel erg uit naar mijn ongi, kan niet wachten tot ie er is.
Wat ik zo vervelend van mezelf vind is dat ik soms zo jaloers ben, het geeft me soms gewoon een steek in mijn maag. Vrienden van ons zijn zwanger, in de eerste maand proberen. Toen ik het hoorde stak het zo erg, ik kon niet eens blij zijn. Gelukkig hoorde ik het van mijn vriend die hem aan de telefoon had, zodat ik even tijd had om het te laten landen zeg maar. Ik gun het hen echt van harte hoor, ik gun iedereen zijn geluk, maar ik wil het zelf ook zo graag. Dat ik me zo jaloers voel, geeft me alleen nog maar meer een rotgevoel over mezelf. Ik wil dat gevoel niet. Wij hebben nog niet echt een echte kans gehad zo zonder ei. En ik weet wel dat we deze kans straks wel krijgen en dat het vast allemaal wel goed komt, maar ik vind het zo lastig om er mee om te gaan op het moment.
Wat daarbij niet helpt denk ik is dat ik nu zoveel tijd heb om overal over na te denken en te lezen enzo. Ik heb nog geen werk gevonden en heb denk ik nu teveel tijd om handen. Ik ben wel druk bezig met sporten, vanmorgen al weer lekker actief geweest. Eens kijken of ik een paar kilo kwijt kan raken, maar zo heb ik in ieder geval een gezonde afleiding van alles.
Sorry voor het klagen en mopperen, morgen is vast weer een betere dag.
reacties (0)