Van PCOS naar ICSI

Jeetje, waar zal ik eens beginnen.. We zitten echt in een rollercoaster. In april gestopt met de pil. Ik slikte de Diane pil en in het nieuws werd deze pil slecht beschreven. Ivm onze kinderwens niet aan een nieuwe pil begonnen, maar we dachten zelf dat we het prima zouden vinden als er over 1 a 2 jaar een kindje zou komen. Eerder was het natuurlijk ook wel gewenst! Helaas werd ik maar niet ongesteld en kreeg ik steeds meer klachten van m'n buik. In juni toch de stap naar de huisarts gezet en gevraagd of hij niet iets kon uitschrijven zodat ik ongesteld werd en m'n klachten wel zouden verdwijnen. Helaas ging dat niet maar heeft hij me wel doorgestuurd naar de gynaecoloog (godzijdank). In juli een afspraak bij de gynaecoloog gehad en daar kwam uit dat ik PCOS heb. Waarom ik het heb is een raadsel (bmi van 19 en alle bloeduitslagen waren perfect). Ivm het sluiten van de poli in de zomer moest ik in augustus terugkomen en dan zou ik beginnen met provera en clomid. Aangezien we wel een kinderwens hebben zouden ze manier voor de formaliteit ook even testen. Prima, dat was tocht allemaal goed dachten we...

In augustus de uitslag gekregen dat het zaad van erg slechte kwaliteit is en dat er opnieuw getest moet worden. Dit kan pas in september. In de tussentijd kreeg ik al wel provera en clomid en ik heb en perfecte eisprong die maand gehad! Begin oktober kregen we de uitslag van het tweede zaadonderzoek; iets verbeterd maar nog steeds niet voldoende om op een natuurlijke manier zwanger te raken (iig die kan is heel klein). We hebben voor de derde keer het zaad moeten inleveren en nu zouden ze gaan kijken of het IVF of ICSI zou worden. Op 18-10-2013 hebben we de uitslag gekregen en ook gelijk de intake voor ICSI.

Manlief en ik hebben er goed over nagedacht en ip vonden we het prima als we over 1 a 2 jaar zwanger zouden zijn, maar toen wisten we nog niet dat het niet op de natuurlijke manier kon. Na lang nadenken hebben we besloten om gelijk te starten. Overal in de brochures staat hoe jonger je bent hoe meer slagingskans je hebt. Wij zijn nu beide halverwege de 20 dus een mooie leeftijd om te starten.

Ik moet nu wachten op mijn menstruatie die rond 29-10-2013 moet komen en dan half november gaan we starten met onze eerste ICSI behandeling, ik ben ontzetten blij dat we binnen een half jaar kunnen starten met de behandeling ipv eerst zelf 1/2 jaar geprobeerd te hebben, maar aan de andere kant ben ik ook wel bang.. Bang voor wat er allemaal gaat gebeuren. Maar ik heb er de volste vertrouwen in. Ondertussen zijn onze ouders en broers/zussen op de hoogte en ook mijn werk. Ik kan gewoon vrij nemen wanneer ik wil, dat is al een gehele geruststelling.

Ik hoop dat wij ooit papa en mama mogen worden van een heel mooi wondertje!!

1500 x gelezen, 3

reacties (0)


  • ragazza

    Ook ik weet helaas hoe erg je kunt schrikken als je zoiets niet verwacht had... Fijn wel dat je omgeving zo goed reageert. Veel sterkte met het verwerken van dit bericht en hopelijk is het snel raak.

  • Misty

    heel veel sterkte de komende tijd! ik weet hoe het allemaal anders kan lopen dan dat je gepland hebt! gelukkig word je overal heel goed in begeleid en je kunt helaas niet mer doen dan alles maar op je af laten komen! mocht je vragen hebben, over het traject ofzo dan hoor ik het graag.

  • cindymaart 79

  • Mamavanvinceenmaud

    Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees, zo is het precies ook bij ons begonnen! Inmiddels heb ik een prachtige zoon van bijna 14 maanden en ben ik 7,5 week zwanger van de tweede dmv ICSI. Heel veel succes de komende tijd!

  • Libra77

    Heel veel succes in deze molen. Ik duim voor jullie dat het snel lukt

  • missa

    Succes meid!
    Zo kan elk nadeel/probleem toch ook nog zn 'voordeel' hebben of positief uitpakken ... niet het hebben van de pcos zelf tuurlijk, maar wel de versnelde aanpak ervan ... in tegenstelling tot 'normaal', waarbij je eerst een jaar zelf moet proberen, dan pas een doorverwijzing krijgt, en al zeker weer 6-8 maanden daarna verder bent eerdat alles onderzocht en afgewacht is.

    Vertrouw er op dat jullie idd die papa en mama gaan worden, das misschien nog wel t aller belangrijkste!!

    Succes meid!!

  • Lumi

    Jeetje meis, een echte achtbaan. En wat een geluk bij een ongeluk eigenlijk dat jullie er nu al achter komen en niet pas over twee jaar. Scheelt echt heel veel , maar ook echt heel veel stress. Het is een hele spannende tijd die jullie tegemoet gaan, maar ik ben er van overtuigd dat het goed moet komen. (zie ons). Ik zeg Toi Toi Toi meis. Xxx