3e IUI mislukt, zoeken naar antwoorden

Hoi Allemaal, volgens mij begint helaas mijn menstruatie weer na IUI poging 3. Itot nu toe heeft de gyn geen aanwijsbare reden gevonden waarom het niet zou lukken.
Zelf blijf je toch iedere ronde nadenken wat de reden zou kunnen zijn. Even kort ons verhaal: in 2016 spontaan zwanger geraakt. Prettige zwangerschap gehad waarin ze wel ontdekte dat ik de GBS bacterie bij me droeg, ook kwam ik er met 22 weken achter dat ik zwangerschapssuiker had.
Met 29 weken kreeg ik weeen en met 33 weken is ons 1e wondertje geboren. Gelukkig ging alles al snel goed! Wel duurde het lang voordat de placenta los kwam en twijfelde ze of ze mij moesten opereren. Uiteindelijk bleek dit niet nodig. Na 6 weken bleef ik vloeien, dus hup terug naar de gyn. Zij zag d.m.v. een echo dat er nog placenta rest zou zitten. In overleg hebben we besloten niet voor curretage te gaan (ivm de risico's) maar af te wachten of mijn lichAm het zelf zou ruimen.
Dit gebeurde gelukkig na loop van tijd wel! Toen we weer een half jaar bezig waren om zwanger te worden heb ik nogmaals een echo aangevraagd om te kijken of het echt in orde was. Ja dit was het geval. Toen we na 2 jaar nog geen zwangerschap was weer opnieuw naar de gyn. Na controle van mij en manlief kregen we het advies het een half jaar aan te kijken.. maar helaas. Nu zitten we dus in een IUI traject, maar x op x wordt bevestigd dat alles goed zit bij ons.. mij laat het alleen niet los. Ik blijf maar het gevoel houden dat er een verband bestaat tussen ofwel de vroeggeboorte ofwel de placentaresten dat een zwangerschap nu uitblijft.
Ik moet nu op CD 3 naar het ziekenhuis voor een prikinstructie (na 3x clomid nu over op puregon). Maar ik twijfel of ik ook gelijk een gesprek ga eisen om mijn gevoelens te uiten..
herkent iemand zich in mijn verhaal? Ik snap dat niemand een antwoord kan geven en dat ik hiervoor echt bij de gyn moet zijn maar wellicht kan iemand me een nieuw inzicht geven. Groetjes

1315 x gelezen, 0

reacties (10)


  • Grumble2.1

    Heel veel herkenning .. mag ik vragen of je ook inzicht hebt in je bloed uitslagen? En wil je die met me delen?

  • JanienW

    Die heb ik niet, ik heb telefonisch de uitslag daarvan gekregen.. ik zal er bij het volgende bezoek eens naar vragen. Wat zou je daaruit op willen maken (Nieuwsgierig), heb je ervaring met die cijfertjes?

  • Grumble2.1

    Ik kan ze online bekijken in een portaal vh ziekenhuis .. of hebben jullie dat nog niet

  • Suusoe

    Sterkte meid

    Ik begrijp compleet hoe je je voelt ❤️.

  • JanienW

  • TessHub

    Huh.. Heb je een test gedaan?

  • Zippos

    Wat een domper zeg!! Wat naar dat ook ronde drie niet mocht lukken. Heel veel sterkte. Gun je zelf even tijd om het een plekje te geven. En daarna jezelf herpakken! En ja probeer je hoofd maar even uit te zetten. Sterkte 😘

  • .proberenvooreenderdewonder

    Herkenbaar het op zoek naar antwoorden, maar laat het los. Door vast te houden aan een rede willen weten, zorgt voor meer frustratie.

    Accepteer dat het zo is, je kan niet gemakkelijk zwanger raken. Je neerleggen dat dit het traject is die je nodig hebt om zwanger te raken, als je dat los kan laten wordt het een stuk aangenamer.

    Ik was in begin ook gefrustreerd en op zoek naar redenen maar die waren er niet, en me neer leggen zonder dat ik iets wist was moeilijk. Maar toch gaan proberen mijn lijf is niet ik en reden of niet dat kindje gaat er ooit komen. 2016 gestart met fertiliteit traject en 2018 pcos vast gesteld vraag me niet waarom niet eerder maar ook dat zei zo.

    Het veranderd er niets aan toen ik wist waarom ik het had, riep altijd wist ik maar waar het aan lag fan konden we er iets mee. Klopt tot op zekeren hoogte maar als de wens uit blijft blijft de frustratie even hoog als dst je niet weer wat en waarom.

    2019 naar 3 jaar de 1e zw helaas miskraam, maar dus me lichaam oon het dus toch. Vervolgens 6 mnd na de miskraam nu 27w4dgn zwanger, dit duurde 3.7 jaar.

    Wat ik geleerd heb in die jaren is dat je onmacht voelt en verdriet en wanhoop.en als er dan geen reden is die je de schuld kan geven wordt je boos en wanhopig. Accepteren dat je in deze situatie zit lost meer op dan krampachtig naar een reden zoeken, niet alle redenen zijn op te lossen maar ook niet alles hoeft op het eind je droom in de weg te zitten.

  • Arzu87

    ik herken het wel .

    ik heb een dochter die in mei 7 wordt.

    na de bevalling bij haar ben ik heel veel gaan vloeien . Met spoed een ballon km het vloeien te laten stoppen maar nee hoor niks hielp. uiteindelijk na het verloren van 6 liter bloed is het spontaan gaan stoppen. De onderzoekeb begonnen in mijn kraamperiode veel afspraken testjes afleggen en uuteindelijk bleek dat ik eeb stollingziekte had. 2017 besloot ik voor een 2de en ja hoor eerste was ik.heel spontaan en snel zwanger maar bij de 2de ging het maar niet. afspraak bij de huisarts verwijzing naar een gyn en alles testjes wezen erop niks aan de hand het kan ieder moment. uiteindelijk zwanger in 2018 nov en eindigde het in jan 2019 met een miskraam. Ik had steeds het gevoel van is er toch iets beschadigd van binnen waardoor het toch niet lukt. Ik ben nu zwanger geraakt in juli 2019 ben nu nog steeds zwanger van een tweeling het was een shok voor ons dus geef de moed niet op soms gaat het gewoon anders. Ik wens je veel geduld en hoop goed nieuws voor je

  • Arzu87

    ik herken het wel .

    ik heb een dochter die in mei 7 wordt.

    na de bevalling bij haar ben ik heel veel gaan vloeien . Met spoed een ballon km het vloeien te laten stoppen maar nee hoor niks hielp. uiteindelijk na het verloren van 6 liter bloed is het spontaan gaan stoppen. De onderzoekeb begonnen in mijn kraamperiode veel afspraken testjes afleggen en uuteindelijk bleek dat ik eeb stollingziekte had. 2017 besloot ik voor een 2de en ja hoor eerste was ik.heel spontaan en snel zwanger maar bij de 2de ging het maar niet. afspraak bij de huisarts verwijzing naar een gyn en alles testjes wezen erop niks aan de hand het kan ieder moment. uiteindelijk zwanger in 2018 nov en eindigde het in jan 2019 met een miskraam. Ik had steeds het gevoel van is er toch iets beschadigd van binnen waardoor het toch niet lukt. Ik ben nu zwanger geraakt in juli 2019 ben nu nog steeds zwanger van een tweeling het was een shok voor ons dus geef de moed niet op soms gaat het gewoon anders. Ik wens je veel geduld en hoop goed nieuws voor je