het verhaal van de busramp in zwitserland heeft me echt gegrepen!!! je wilt de ouders en nabestaande sterkte wensen...'sterkte' : zo een klein woord voor zo een grote ramp,er is geen enkele woord die dit dragelijk kan maken...kinderen die op weg naar huis waren om na een week eindelijk vanalles te vertellen wat ze hebben gedaan op sneeuwklassen,maar die kans niet gehad hebben,ouders die zaten te wachten om hun kinderen terug te zien na 7 lange dagen,om hun lach van de kinderen terug te zien,maar die nooit meer zullen zien ! 3kindjes die op hun papa zaten te wachten (leerkracht die de klap niet heeft overleeft) maar hun papa nooit meer zullen zien...en de nabestaande van de buschaffeurs en begeleiders die de klap niet hebben overleeft,zo erg,en er zijn gewoon geen woorden voor! ik hoop dat de nabestaanden op één of andere manier er doorheen komen ...
reacties (0)