Punctie toch geeindigd in een ware nachtmerrie

Ik dacht zo een positieve punctie gehad te hebben .. de dokters waren zo positief....

Totdat ik vanmiddag gebeld werd.. me hart sloeg over ''het zal toch niet ?''   ''nee het gaat dit keer goed komen''

Me angsten werden werkelijkheid ,, ''sorry mevrouw ik heb slecht nieuws, alle eitjes zijn onbruikbaar''.

Ik voelde alsof ik een mes in me buik kreeg .... Dit kan toch niet .... Weer ??? Maar dit keer helemaal geen goede eitjes.

De arts die ik aan de telefoon had vertelde me ook aangezien dit al de 2e keer is dat ze denkt dat er bij mij ook het een en ander mis is.
6 Aug hebben we een afspraak en gaan we kijken hoe en wat en hoe verder..

Van een misselijkheid die omsloeg tot tranen... huilen huilen huilen ... De misselijkheid voelde ik niet meer, het was alleen nog maar de pijn die ik kon voelen.
Pijn in me hart en angst.. angst om nooit kinderen te kunnen krijgen.

Ik weet het gewoon even niet meer..