10 januari, tweede echo!
Net als tevoren wat nerveus, maar had ook het gevoel dat het wel goed zat, de laatste week is mijn buikje echt gaan verdikken, het is een klein ballonnetje hier beneden, en dat lijkt juist!
Het was weer fijn ons kleintje te zien bewegen - het is een echt spring-in't-veldje met al stevige spiertjes, vandaar dat ik al beweging voel - en het hartje snel te horen kloppen. 7 cm is hij al, hij, ja, we zagen het deze keer zelf meteen, het is een ventje.
Vannacht had ik nog een mooie droom, dat ik ons kindje even uit de buik mocht nemen (mijn buik had drukknopjes en kon ik zo pijnloos openen) en in mijn armen houden, en dat mocht ik nog enkele keren doen maar niet meer tijdens de laatste maanden want dan zou de kans op infectie te groot zijn, grappig. En zoals ik voorheen droomde: in mijn dromen is het steeds een meisje.... ik vrees dat het een travestietje wordt :p
Zo zie je maar, het gevoel is niet altijd juist, en dromen zijn soms bedrog.... maar een stevig kereltje is het wel, net zoals ons vorig jongetje.
De nekplooi was normaal, mijn bloeddruk ook, geen reden om ons verder zorgen te maken: verder bloedonderzoek naar kans op down laten we voor wat het is, en een punctie doen we ook niet.
De volgende afspraak met de gynaecologe is over 14 dagen, ik vraag me af of ze dan weer een echo gaat doen.
Mijn partner en ik zijn overgelukkig - de glimlach raakt vandaag niet meer van mijn gezicht af denk ik :)
reacties (0)