Weer aan de pil!

Ik plak even wat ik al aan èèn van jullie heb geschreven.

Wij moesten naar de kinderarts met Serena voor controle vrijdag...in de auto terwijl ik aan het rijden was begon Marco te zeggen dat het op dit moment niet echt de beste periode voor ons is om kinderen te krijgen, want mijn werk is niet echt zeker, hij wil graag de de universiteit afmaken (alleen nog 3 examens en dan afstudeerpoject), wij hebben een huis gekocht 2 jaar geleden waar we nog niet wonen. We zijn de bank een lening aan het vragen om volgende lente werken te beginnen en er een echt huis van te maken. Hij zegt dat een zwangerschap en een nieuwe baby om al deze dingen te volgen moeilijker maken. Daarna begon hij over de toekomst, dat 2 kinderen volgen beter zal gaan dan drie omdat als ze beginnen met verschillende schooltijden, huiswerk, sport en vrienden je "het werk" beter kan doen als er alleen maar twee kinderen zijn en dat als je er drie hebt, de kids zeker niet zo goed gevolgd worden en dat ze waarschijnlijk ook sommige activiteiten niet zullen kunnen doen omdat het OF te duur is of dat niemande ze kan brengen enz. enz.
Het is moeilijk om dit in het NL op te schrijven. Ik doe mijn best.
Plus andere redens zijn ook dat wij veel persoonlijk interesses hebben, sociale leven belangrijk vinden en ook het koppel zelf. Wij vinden het enig om soms nog wij tweetjes uit te gaan en ook om soms met vrienden te stappen: bioscoop, verjaardagen, pub (niet samen maar hij met zijn vrienden en ik met mijne). Wij zijn niet 2 mensen die ALLEEN voor de familie leven en niks anders doen dan werk-familie-werk-familie. Wij hebben allebei 2 lieve ouders die ons veel helpen, maar het wordt natuurlijk veel moeilijker om 3 kinderen uit te laten slapen dan 2 en om in de middag op 3 kinderen te passen is ook veel gevraagd. Ook als ik naar mijn zussen naar NL ga, wordt het huis misschien iets te vol.
Het enige waar ik het echt met hem eens over ben is het volgen van de kinderen als ze groter zijn en over de weinige tijd die er voor het koppel en voor jezelf overblijft. Voor de rest ben ik meer van het idee, dat je ALTIJD een oplossing kan vinden. MAAR omdat Marco de liefde van mijn leven is EN de vader van onze kinderen is, is zijn mening meer dan belangrijk voor mij. Ik wil ook niet zwanger zijn en mij "alleen" voelen in die beslissing. Ik vind dat je kinderen met z'n tweeën maakt maar ook moet willen. Na 10 minuten gesprek heb ik hem dus meteen gezegd: "ok ik begin vanavond weer met de pil". Hij stond versteld want dacht dat hij het me meer en meer keer moest vragen en uitleggen. Voor mij is het moeilijk omdat mijn lichaam echt naar een zwangerschap snakte, maar mijn hoofd kan niet zeggen dat hij op sommige punten niet gelijk heeft. Wij hebben een fantastische familie. Wij zijn blij en sereen, en hebben 2 lieve en gezonde kinderen. Van mij mocht er ook een derde bij om nog meer liefde te geven en te delen. Ik moet even wennen aan het idee! Soms ben ik dus een beetje triest en leeg, maar na 2 dagen gaat het al iets beter!
Wat ik heb begrepen dat Marco meer problemen heeft met onze actuele situatie, terwijl ik meer de gronden begrijp van de toekomstige "problemen". Hij heeft gezegd dat we over een jaar misschien een andere situatie hebben en dan toch graag voor een derde gaan. Ik heb hem gezegd nooit "nooit" zeggen, maar in mijn achterhoofd denk ik dat dit niet het geval zal zijn en dat IK over een/twee/drie jaar NEE zou zeggen, mocht hij er weer op terug komen. Ik was er NU klaar voor....over een jaar blijven voor mij de "goede redens" die hij heeft gegeven waarschijnlijk onveranderd.