Een dubbel gevoel erbij

Vanochtend had ik weer een afspraak staan met mijn eigen gyn. Ze deed geen onderzoeken vandaag.
Ze zei dat ik een goede eisprong heb gehad, de bloedwaarden gaven dat ook aan. Mijn progesteronwaarde was ook goed zei ze.
Toen ik zei dat ik het zelf niet heel hoog vond en overal had gelezen dat een waarde vanaf 30 pas goed is, zei ze dat dit ook afhankelijk was vanaf wanneer je het test.
Wie weet had ik mijn piek pas een dag later. Maar het was prima voor die tijd en aangezien ik op dag 13 na eisprong ongesteld werd is mijn luteale fase ook lang genoeg (minimaal 10 moet het zijn).
Dus extra Progesteron heeft geen zin. En vruchtbaarheidsbehandelingen ook niet omdat ik zwanger ben geweest van mijn partner en het dus wel kan worden.
Mijn eileiders zijn dus open en dat onderzoek is dan gelukkig ook niet nodig.

Voor nu kan ze verder niks voor mij betekenen. Wel krijgen we nog een chromosomen onderzoek (bloed) gezamenlijk.
Eigenlijk doen ze dit pas bij 2 bewezen miskramen en bij mij is alleen de MA bewezen omdat ik daarna een curretage had.
De andere miskramen zijn wel gebeurd, maar in een te vroeg stadium en dus niet bewezen miskramen.
Mijn partner zijn zaad moet ook nog onderzocht worden en wanneer daar iets uitkomt dan moeten we eerder weer een afspraak hebben.
Voor nu moeten we het eerst weer een halfjaar op de natuurlijke manier proberen. Aangezien ze tellen vanaf mijn curretage en niet vanaf wanneer we begonnen zijn.

Aan de ene kant is er een hele last van mijn schouders gevallen dat er niks gevonden is en het dus gewoon mogelijk is.
Aan de andere kant toch wel de angst dat het ons niet gaat lukken en dat als ik wel weer zwanger ben het weer in een vroeg stadium misgaat en ik daar niks tegen kan doen.
Ik zal pas genieten als ik die eerste periode door ben en het goed gaat.
De vorige keer hadden ze antistoffen van chlamydia gevonden (slik!) terwijl ik het altijd veilig heb gedaan wanneer ik geen vaste partner (lange relatie) had.
Dit was echt een vraagteken voor mij, maar ik weet eigenlijk zeker dat ik het ooit van mijn ex moet hebben gekregen hij is vaak vreemd gegaan.
Gelukkig bleek uit de test die ze had gedaan door wat slijm af te nemen uit mijn baarmoeder de laatste keer dat ik het virus jaren terug moet hebben gehad en het nu niet meer actief is.
Wel vreemd dat ik nooit iets gemerkt heb! En waarschijnlijk is het weggegaan door een antibioticakuur die ik dan voor wat anders had. Een hele opluchting iig.

Ik heb toch ergens wel het gevoel dat het nog wel komt een goede zwangerschap en dat 2017 ons jaar gaat worden!!