Een baaldag vandaag

Ik heb vandaag even een baaldag. Dat mag ook wel eens een keer. Ik wil niet teveel lopen klagen en zeuren, maar voor vandaag is het mij allemaal wel even teveel. Gelukkig kan ik het altijd bij jullie kwijt en zijn de dames hier allemaal zo lief en begripvol.
Mijn vriend doet ook heus zijn best hoor en ik kan vaak lekker bij hem uithuilen, maar soms vallen er woorden omdat de spanning hier wel groot wordt/is door alles wat er gebeurd de laatste tijd.
De teleurstelling is killing wanneer je iets denkt te zien op de test, een paar dagen overtijd bent en dan een paar dagen later alsnog een bloeding hebt. Een hele rare bloeding ook. Deze heeft wel een week geduurd met tussenpozen ertussen (de vorige duurde maar 1,5 dag!). Dus steeds dacht ik dat mijn menstruatie voorbij was en dan begon het ' s middags ineens weer. Vaak wanneer we de avond ervoor sex hebben gehad. Gelukkig is dat nu klaar.
Wel raar dat de huisarts mij niet wou geloven en daardoor mijn vriend ook zei dat hij twijfelde aan de test en dat het dus geen vroege miskraam is geweest. Ik weet zelf wel beter.

Het lastige is dat iedereen om mij heen zwanger lijkt te zijn of net bevallen is. Op fb komt het ook vaak voorbij. Mijn vriend had vorige week zijn verjaardagsfeest en er waren dus ook veel zwangere dames hier (4 zwangeren in de groep). Toen we op bed lagen was ik kapot. Lichamelijk en emotioneel moe. Ik wil er zo graag over mee kunnen praten.
Mijn lijf blijft raar doen en ik ben soms ook niet te genieten de laatste tijd. Rare hormonen toch!... Gelukkig kan mijn vriend daar wel begrip voor opbrengen ook al heeft hij ook zo zijn dingetjes en emoties erbij. En hij heeft het ook erg druk op het werk.

Volgende week eerst maar fijn met z'n tweeën een paar dagen naar Van der Valk toe, lekker shoppen en zwemmen, uit eten enz. Gewoon genieten met z'n tweeën en alles achter ons laten en vooruit kijken. Even met andere dingen bezig zijn. Misschien dat ik het dan wat beter los kan laten. Ik zit nu ook zo'n beetje in mijn vruchtbare periode dus wie weet wat een romantisch hotelletje teweeg brengt ;)
Dan gaat de tijd ook wat sneller tot 17 november wanneer ik terecht kan bij de gynaecoloog. Wie weet heeft die antwoorden waarom het telkens misgaat en ik mijn lijf niet meer ken na de curretage.

331 x gelezen, 2

reacties (0)


  • Just.us

    Hallo! Wij zijn nu in ronde 16 en ik herken me zo in jou verhaal! Oké ik heb 2 geweldige jongens en mag niet klagen ik weet het.. maar ik snap je frustratie dus wel. Iedereen lijkt onderhand al zwanger geweest te zijn.. en wij zitten hier met een lege buik en gebroken hart. Er lijkt ook wel een groot taboe op te rusten lijkt het.. ik praat er iig alleen met mijn beste vriendinnen en man hierover maar bij een verjaardagsfeest met veel zwangere vrouwen dan weer niet, war we eigenlijk wel zouden moeten doen.. ik betrap me wel eens op jaloers kijken.. als we het erover zouden hebben dan zullen ze ons misschien begrijpen en rekening met onderwerpen kunnen houden 😊

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Dan zijn jullie echt al lang bezig. Hier nog niet echt super lang, maar door de meerdere miskramen is het wel pijnlijk en frustrerend. Het gevoel dat mijn lijf mij in de steek laat. Ik wacht gewoon af wat er op mijn NOD gebeurd en anders is er nog de afspraak met de gyn.

    Ja als we het er maar over konden hebben. Ik merk aan mezelf dat ik niet snel er wat over loslaat. Al die dames zijn ook zo vol van hun zwangerschap. Ik zal dat gevoel dan niet gaan bederven voor hun.

    Ik hoop voor ons en alle andere wachtende dames dat het maar snel raak mag zijn.

  • Nala483

    De spanningen in huis zijn heel normaal meis, ook bij ons merk ik dat de spanningen soms wat hoog oplopen. en we hebben nooit ruzie, maar ik merk dat ik soms door alle verdriet en onbegrip ik erg in "mijn bubbel" terug trek en tot op het onredelijke af naar mijn man reageer. Ook hij kan soms behoorlijk afstandelijk zijn...

    Veel blijven praten met elkaar en elke dag een liefdevolle knuffel en laten weten dat je van elkaar houdt is wat wij doen om erdoorheen te komen.

    Mag ik vragen wat je merk aan je lichaam sinds de curretage? Ook ik had namelijk heel erg het gevoel absoluut niet de oude te zijn, na de eerste keer al een beetje, en na de 2e keer werd dat alleen nog maar erger!

    Veel buikpijn, ik was 3 van de 4 weken van mijn cyclus niet in mijn hum. Kon heel erg weinig verdragen, veel hoofdpijn (terwijl ik dat normaal bijna nooit had), Erg vaak heel erg moe, tot in slaap vallen aan toe. Alle symptomen leken eigenlijk op de dag net voor mijn menstruatie normaal begon, alleen dat dan 2 weken achtereen....ofwel... alleen die ene week na mijn menstruatie voelde ik me nog goed. Ik dacht eerst aan PMS... Maar volgens de gynaecoloog moest ik gewoon geduld hebben en die had achteraf wel gelijk!

    Sinds de laatste miskraam lijkt mijn lichaam wel een goede reset te hebben gemaakt.... Ik ben weer de oude ik (behalve dan dat ik het verdriet mee draag natuurlijk, maar dat is logisch denk ik).

    Wat ik na de laatste miskraam te horen heb gekregen van een voor ons toen nieuwe gynaecoloog bij de controle, is dat ik mijn lichaam zeker 2 maanden bij moet laten komen. ik moet eerst 2 goede menstruaties hebben gehad en zelf het gevoel hebben dat mijn lichaam er weer aan toe is voor we het weer mogen proberen...Deze gynaecoloog was gespecialiseerd te zijn in meervoudige miskramen. hadden we bewust om gevraagd.

    Begrijp precies wat je voelt met al die mensen die op FB hun uberschattige foto's van hun baby/kleinkind delen kan soms echt even teveel worden... Dikke knuffel.

    En ook dat nu de laatste mensen van wie we verwacht hadden dat ze (nog) een kindje zouden willen zijn ineens volop bezig met zwanger worden... Ik gun het ze zo, maar ik gun het onszelf ook zo...! Zeker na 6 jaar tobben...Ook op mijn werk gaat mijn collega ineens als een speer met haar ivf traject. valt soms niet mee.

    Probeer maar goed te genieten van jullie paar daagjes er tussenuit! Dat is dik verdiend en is vaak wel fijn er samen even helemaal tussenuit te zijn in een andere omgeving en leuke dingen te doen.

    En inderdaad des te sneller gaat de tijd richting 17 november...

    Hele dikke knuffel en heel veel sterkte op de baaldagen die er zo nu en dan bij horen

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Wat een ontzettend lieve reactie! Het is zo waar allemaal. En dat onbegrip idd. Mensen denken dat je zomaar weer door gaat na alles, maar zo makkelijk is dat niet. Veel familie weten niet eens van de laatste miskraam af. Mijn moeder komt toch al steeds met goedbedoelde adviezen waar ik niks aan heb. En dat ik beter maar geen baby meer kan krijgen. Maar goed dat is een ander verhaal.

    Waar ik aan herken dat mijn lichaam heel anders is na de curretage is omdat ik net als jij zo ontzettend moe ben de hele tijd. Ik heb vaak last van mijn lage onderrug, heb altijd hele kouden handen en voeten, ik schok heel gauw en heb rare bloedingen. Ik ben altijd heel regelmatig ongesteld, heb een cyclus van 24 dagen. Maar de ene maand heb ik maar 1,5 dag een bloeding en de laatste maand was het wel een week met tussenpozen dat ik dacht dat het al gestopt was. Soms ook tussendoor wat roze bloedverlies. Verder ben ik prikkelbaar en heb ik gevoelige borsten en ook vaak zuurbranden. Een hele waslijst dus, al heb ik natuurlijk niet elke dag van alles evenveel last. Vooral het bloedverlies vind ik wel heel opvallend omdat het zo anders is steeds.

    Wij gaan er zeker van genieten volgende week! We zijn wel toe aan een beetje ontspanning. We gaan het heel fijn hebben samen daar.

  • Fam.Jorissen

    Sterkte ik ken het gevoel

    Hier pas 23 november de uitslag

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Ook spannend dus! Jij ook heel veel sterkte