Na enkele dagen na elkaar positief te testen, begin ik er toch in te geloven dat we echt zwanger zijn. Mijn lichaam vertelt me ook alsmaar meer dat ik zwanger ben.
Ik kan moeilijk tegen 'geurtjes' , heb gespannen borsten, vlagen misselijkheid, hoofdpijn, moet veel vaker plassen en die vervelende lage rugpijn/lichte buikpijn blijft ook. Het is die buikpijn die me zo ongerust maakt. Soms voel ik niets, soms moet ik even liggen om de krampen te verminderen.... Bij mijn vorige zwangerschappen had ik steeds bloedverlies en toen liep het steeds mis... nu heb ik niets. Zelfs geen innestelingsbloed. Wat me nu ook opvalt en ik de vorige keren helemaal niet had, is dat ik helemaal geen honger heb. Ik krijg niets binnen of het is met zeer kleine hapjes. En ik ben moe. Ik ben iedere dag wakker om 4.30, kan niet meer slapen. Tegen de middag ben ik doodop (zeker na het eten). Maar aangezien ik voor de klas sta, kan ik moeilijk siësta houden dan... als ik thuiskom om 16.30 kan ik enkel nog eten maken voor mijn man, wat opruimen en daarna uitgeput in slaap vallen in de zetel tegen 19.30.
Gisteren heb ik een afspraak gemaakt bij de gyn. Door mijn verleden moet ik maandag 23/9 al langsgaan. Ik zal dan 5w 2d zijn. Dat is vroeg, maar de vorige keer zag ze toen al dat ik een bbz had. Ik weet nu al dat ik zeer nerveus zal zijn... De vorige keer zag ik het aankomen omdat mijn HCG al meerdere malen geprikt was en het onvoldoende steeg... nu zal mijn eerste bloedprik dan zijn. Ik blijf liever in het ongewisse dan om de twee dagen stressvol bloed te laten prikken en te hopen dat het stijgt...
Ik wens iedereen die bezig is met een behandeling of nu op het wachtbankje zit, enorm veel succes. Ik weet hoe moeilijk het is om te lezen dat iemand anders zwanger is en dat je zelf nog met lege handen achterblijft. Blijf erin geloven, voor iedereen is er een klein wondertje weggelegd!
Groetjes
reacties (0)