Ondeugd

Inmiddels is m’n meisje alweer 1 jaar geworden en heeft ze een leuk feest gehad, met een prachtige gebloemde feestjurk aan. Op de verjaardag zelf was ik met haar gaan zwemmen en dat was echt een dag van ons, als gezin en ik met mijn dochtertje samen. De hele tijd dacht ik terug aan ‘vorig jaar, toen dit….toen dat’ wat de bevalling betreft. Nog een verwerkingsproces erna J

Nu is zij dus alweer bijna 13 maanden en ze dacht zodra zij 1 werd. Laat ik eens kijken of mijn mama en papa ook grenzen aangeven. Het is geweldig zo’n ondernemend dingetje dat ze is geworden. Vandaag heeft ze als 3 keer achter elkaar in de box gezeten, omdat ze mij bovenop mijn dozen met pianoboeken ging klimmen en dat 3 keer achter elkaar toch weer deed. Na het warm eten vanavond, ging madam weer erop klimmen en keek mij aan, met een blik van. Ik zit er lekker op! Zie je dat wel? Nou dat was dus weer de box in, want als mama moet je wel consequent blijven vind ik.

Soms is dat wel eens vermoeiend. Zoals een paar weken geleden. Ik was de was beneden aan het ophangen en ondertussen heb ik wel tig keer wat uit haar mond kunnen plukken (blaadjes 5x, steentjes 3 keer, paar keer waarschuwen om niet modder te gaan eten….en het dus toch doen) Ik had die dag last van mijn bekken, dus dat bukken maakte het er niet beter op. Daarbij ook nog een was die opgehangen moest worden. Ik was het zat en ook een beetje boos. Nu was het geval dat mijn man net aan de muur een prachtige tuinslang had neergehangen en ik als een mama die het zat was en die vieze, gore modder (katten van de buren zitten regelmatig in die bloembak) in de mondje van haar, dat moest ERUIT!!!! Dus dochterlief sleepte ik naar die slang toe (we wonen boven dus geen keukentje in de buurt beneden) en ik spoot zo van opzij dat bekje van haar schoon. De eerste keer proestte zij van het water en bij de tweede keer spuiten wist ze wat er komen ging. Zij gaf geen kik en ik zat maar te mopperen. Boven gekomen, met een dochter die nog nadroop en ikzelf met een wit vest waar de moddervlekken inmiddels ook inzaten, sputterde ik nog na van het gemopper en zag ik mijn man lachen om het hele gebeuren. Toegegeven, het was ook wel weer komisch. En dat met mij die zelf met kindjes werkt. Het zijn momenten dat ik ook wel een beetje van mezelf baal dat ik zo reageer. Maar ja…that’s live.

Eigenlijk vind ik deze fase wel erg leuk, met dat uitproberen en lig ik regelmatig van binnen in een deuk terwijl ik m’n gezicht in de plooi probeer te houden.