Liefde

Vandaag 26 weken geleden ben ik bevallen van ons mooie,

vrolijke meisje en wat ben ik blij met haar. Liefde die niet te vangen is,

liefde die alles omvat en door alles heen gaat.

Om de kleinste dingen zit ik te lachen, dat ze zo puur en uitbundig lacht, als haar papa of ik weer gek staan te doen. Dat we haar kusjes op d’r buik geven, als we haar klappen geven tegen haar pamperkontje aan en ze daar zo lief om moet lachen. Als ze door de lucht vliegt als papa weer aan het dansen is met haar en hij haar als een vliegtuigje boven mijn hoofd laat cirkelen en ze haar ogen wagenwijd open zet en haar mondje één grote lach vertoont. Als ik pianospeel en ze rustig ligt te luisteren, als papa haar dan soms naast me houdt en ze ervan begint te kwijlen.
Dat ze zo lekker eet en een bolle toet ervan krijgt. Dat ikzachtjes in haar spekbilletjes bijt en ze daarom moet lachen. Een heerlijk ontspannen kind is het en ik lig dubbel als ik haar geconcentreerd omhoog zie komen in de box (haar sit-ups) en ze met haar voetje niet meer tegen de muziekknop aanduwt,maar tegenwoordig ertegen aan ramt om hem aan of uit te zetten en dat gerust 10 keer achter elkaar aan doet.

Mijn meisje, ik gun haar al het geluk in de wereld, een karakter dat niet bij een zuchtje wind omver wordt geblazen, liefde om haar heen en vooral ook liefde die ze voor zichzelf mag ontwikkelen en aan anderen door kan geven.