Sit- ups...

Sinds twee weken doet mijn dochtertje sit-ups in de box, tijdens het verschonen,  als ze net wakker is geworden nog met de oogjes op half zeven ook in bed, in de wandelwagen. Ik moet er wel om lachen als iemand een blik in die kinderwagen zou werpen, zien ze een baby die aan d’r sixpack staat te werken J  Eerst dacht ik nog, wat wil dat kind toch?! Blijkbaar is dat haar manier van ‘omhoog’  willen komen.

Gisteren stond ik te koken en zie ik mijn meisje druk aan het schoppen met haar beentjes in de box, waarbij ze tegen een muziekspeeltje aantrapt, waardoor het muziekje in werking wordt gezet. Toen kreeg dat kleine meisje het idee om met haar teentje in de lucht en natuurlijk ook haar hoofd omhoog (trainen die buikspieren) naar dat knopje toe te bewegen en hem nogmaals in te gaan drukken. Vol concentratie kromde ze haar voetje en cirkelde haar teen richting knop en ja hoor. Het lukte haar ook nog. Ik lag in een deuk om haar inventiviteit.

Sinds vorige week is ze ook verkouden. Mijn man en ik hadden haar leuk verplaatst van het midden van de kamer, naar het raam toe met de box. Stom genoeg, waren wij zo slordig geweest om het rooster dat boven de box zit niet even dicht te draaien. Tja, dan krijg je een kind met snotoogjes en neus. Sinds een paar dagen zat ze aan haar oor te friemelen en ik vertrouwde het niet helemaal. Dus vanochtend is mijn man met haar naar de huisarts gegaan. Bleek dat haar oor van binnen opgezet was. Gelukkig geen ontsteking, dus de neusspray maar in huis gehaald. ’t Arme kind. Had ik haar deze week ook nog het kooksap van wortel opgelepeld, want ze was zo nieuwsgierig en vond het heerlijk smaken. Helaas had ze die avond en nacht last van haar buikje en liet ze stinkwindjes en was ze er ook wat misselijk van, want ze spuugde een paar keer en was huilerig, terwijl ze bijna nooit huilt. Dat was wel zielig. Wij hebben dus midden in de nacht ‘Zandkasteel’ gekeken, voor de afleiding van haar ziek zijn.

Ons lieve kleine prulleke. Ze is om op te vreten!