Komt er nog een eind aan?

Ja, waar zal ik beginnen! Ik weet het niet.

Ik had al een ander profiel met een aantal blogs, maar toen ik mijn naam wilde  veranderen lukte het me niet meer om daar in te komen helaas. Geen idee wat er mis ging.

Even een korte samenvatting van mijn blogs. Eind september gingen we vol enthousiasme naar het echocentrum voor onze eerste echo. Ik was toen tussen de 11 en 14 weken zwanger (dit wisten we niet precies vanwege onregelmatige cyclus). Dus we waren zeer benieuwd hoe groot het kindje al was. Helaas kwamen we er toen achter dat het hartje was gestopt met kloppen met 7.4 weken. Heel pril dus nog.

Na kort afwachten besloten om met cytotec pillen te starten (nare ervaring met curettage en werd ook niet geadviseerd vanwege complicaties). Met de cytotec pillen kwam het opgang maar ook dit kostte moeite. Uiteindelijk veel stolsels verloren. Na 1a 2weken had ik toen nacontrole en toen bleek er nog stolsel te zitten helaas. Ik moest nog één maand wachten, mocht het dan nog niet weg zijn moest ik nog een 'kuur' cytotec tabletten. Zat ik uiteraard niet op te wachten. Bij de volgende controle bleek dat alles schoon was, wat heerlijk! Ik maakte me wel een beetje zorgen want ik was al bijna 50 dagen non stop aan het bloeden. De arts gaf vol goede moed aan dat dit zou stoppen, en lacherig zei hij nog anders kom je over 2 weken maar weer terug.

Je raadt het al. Stipt 2 weken later was het nog niet gestopt en begon ik 2x uit het niets extreem veel te bloeden met erg veel stolsels. alles zat onder het bloed. Opnieuw een afspraak in het ziekenhuis.

Helaas een andere gynaecoloog, maar op de echo kon hij inderdaad vaststellen dat er nog een rest stukje zat van 1.5 cm. De vorige keer was dit over het hoofd gezien. Opnieuw cytotec tabletten voorgeschreven. Vreemde was dat ik na een dag of 60 opeens was gestopt met bloeden. De cytotec tabletten sloegen zelfs niet meer aan.

Ja....weer opnieuw een afspraak in het ziekenhuis. En ja..weer een andere arts. Ook zij kon bevestigen dat er nog restweefsel zat. Aangezien de cytotec tabletten zijn werk niet deden werd er een hysteroscopie gepland (curettage leek haar geen goed plan). Ze verwachtte alleen niet dat het restweefsel weggehaald kon worden omdat het te groot was. Maar uit voorzorg eerst even kijken leek haar een goed plan.

Eenmaal benen wijd op de tafel was er wéér een andere arts met haar eendenbek en camera in mij gedrongen (begint al bijna op een slechte serie te lijken). Ze was een beetje aan het rond kijken en na enkele minuten vroeg ze aan mij 'Wat kom je hier eigenlijk doen?'. Uhhh ja...er schijnt restweefsel te zitten. Geen groot stuk was er te bekennen, wel veel kleine stukjes trouwens. Deze stukjes heeft ze 'stukgehapt' tot het te erg begon te bloeden en ze op de camera niks meer konden zien.

Bij het opstaan moest ik even persen omdat ze met veel water in de baarmoeder hadden gewerkt en er veel bloed te zien was......Tja..60 dagen gebloed, nu moest er wat komen er nu kwam er geen druppel. Aangezien ik nogal onregelmatig ongesteld word heb ik een kuur duphaston meegekregen om na een maand mijn mentruatie op te wekken zodat al het restweefsel mee komt.

Na de hysteroscopie heb ik een week geen bloed verloren,toen begon het weer een aantal dagen....toen weer niet...en nu zijn we weer op het moment aangebroken dat het weer begonnen is. Moet ik uberhaupt nog wel aan die duphaston beginnen? Ik weet het al niet meer.

Wat een vréselijk lang verhaal,knap als iemand het leest (wel fijn). Voor mijn gevoel duurt alles ook vréeeeselijk lang. Kon ik maar elke dag zelf even spieken in mijn lichaam om te kijken hoe het ervoor staat......