Gelukkig geen longembolie

Afgelopen zondagavond kreeg ik het een beetje benauwd en ademhalen ging iets pijn doen. Ik herkende de pijn wel. Dat heb ik wel vaker en als ik dan even goed diep inadem en rustig ga slapen dan is het de volgende dag zeker weten over. 

Maandagochtend werd ik wakker. Had de hele nacht al slecht geslapen. De pijn bleef maar hangen. Die dag gewoon een rustige dag gehouden. Alleen boodschappen doen vond ik die dag meer dan genoeg. De pijn bleef vast zitten aan mijn ademhaling. Elke keer bij inademen deed meer dan pijn. Die avond vroeg naar bed in de hoop dat het dan de dag erna over zou zijn. 

Dinsdagochtend werd ik wakker... Helaas de pijn zat er nog. Ik had ook slecht geslapen. Mijn kindjes werden door hun vader gebracht en mijn man ging werken. Nog voordat ik de jongens naar school had gebracht heb ik toch maar even de huisarts gebeld. Ik vond het wel erg lang duren die pijn. En zo in combinatie met voor de kinderen zorgen lukte me niet. Om 14.10 uur kon ik bij de huisarts terecht. Daar aangekomen vroeg ze me wat er aan de hand was. Ze vertrouwde het niet dus ik moest met spoed bloed laten prikken in het ziekenhuis. Ze dacht dat het wel eens een longembolie kon zijn! Dus ik snel (op de fiets) naar het ziekenhuis, daar bloed laten prikken.... en dan moet je wachten en wachten en wachten... Gelukkig mocht ik de uitslag wel thuis afwachten! Om half 6 belde de huisarts mij vanuit haar auto. Ze had de uitslag van het bloed binnen en ze wilde dat ik gelijk naar de EHBO. 

Dus mijn man en ik in de auto gestapt en naar de EHBO gereden. Daar werd nog een keer bloed geprikt.. infuus aangesloten en een hart filmpje gemaakt. En toen weer wachten op de uitslagen van het bloed... Toen die uitslagen bekend waren kon ik gelijk door voor een CT scan.. Jeempie zeg dat is niet de beste positie om in te liggen! Armen boven je hoofd... en dat 20 min omdat de arts een spoed geval tussendoor kreeg! Dan krijg je ook contrastvloeistof ingespoten. Door deze ervaring weet ik nu wel dat ik dat nooit meer wil. Jeempie dat is een vervelend gevoel. Eerst prikt het een beetje in je arm en daarna krijg je een vieze smaak ik je mond en vervolgens lijkt het net alsof je in je broek plast!!! Gelukkig kreeg ik na 45 min wachten de uitslag van alle testen... Het is geen longembolie! En ik mocht naar huis. Het is vermoedelijk een spier, die vast zit aan de ademhaling die spierpijn heeft! Niets om me zorgen over te maken. Paracetamol, rust en een warme kruik zou ervoor moeten zorgen dat het over gaat! Nu maar afwachten.. me lekker laten verwennen... en genieten van een schoppend kindje wat in mijn buik zit!!!