Nieuws laten zinken

Zo, we zijn een paar dagen verder na de positieve test.
En het voelt nog steeds onwerkelijk. En tegelijk zo fijn.
De oma's en opa hebben we ingelicht. Voor de rest houden we nog even onze mond.
Want je weet het nooit.
Wel gister het afscheid van opa gehad. En o wat was dat zwaar.... maar ook erg mooi! Een van de laatste keren dat opa echt bij kennis was. Heeft hij zijn hand op mijn buik gelegd.
Wat heb ik daar gister vaak aan gedacht.
En uit eten geweest, vond ik ook erg lastig. Ik eet altijd carpaccio dan, nu bewust niet. Maar zo bang dat het op gaat vallen.
Maar komt misschien ook weer omdat je er zelf zo mee bezig bent.

Verder voel ik me op wat vermoeidheid, iets gevoeligere borsten best oké....

20 feb echo. Vind het zo spannend allemaal. Omdat je er gewoon geen grip op hebt....

Hoe gaan jullie hier mee om?!