Lieve dames,
Jemig wat heb ik hier vanaf het begin van de zwangerschap tegen op gezien zeg.
Zo bang voor al het commentaar, alle 'iedereen weet het beter' woorden.
Toen kwam toch het moment daar. Het moest een keer gaan gebeuren.
Samen met manlief, die nu eindelijk gewend raakt aan het idee dat er nog een ukje bij komt, hadden we besloten het naar alle vrienden bekend te maken doormiddel van een leuke foto app.
Aangezien ik verder geen facebook/insta of andere socialmedia account beheer leek dit me de makkelijkste/snelste oplossing.
We hadden er voor gekozen om dit te doen tijdens ons weekje weg zodat we niet gelijk mensen tegen het lijf zouden lopen.
Dus afgelopen maandag....het moment van de waarheid.... 14 wk zwanger...
's ochtends vroeg besloot ik de app eruit te gooien en daarna mijn telefoon weg te leggen.
Met een kloppend hart drukte ik op verzenden.... er was geen weg meer terug.
Alle belangrijke mensen om ons heen gingen vanaf nu lezen dat wij ons verrassings kindje gaan krijgen.
Ik snap zelf nog steeds niet waarom ik er zo tegen op zag, denk het belangrijkste dat deze zwangerschap niet met een bewuste keuze is gemaakt.
Bang dat iedereen ons DOM zou gaan vinden. Terwijl we zo oppassen altijd.
Langzaam hoorde ik de 'vogelgeluidjes' van mn appjes binnen stromen...
Ik kon mezelf een half uur bedwingen. Toen vond ik dat ik de waarheid onder ogen moest komen.
Met zweet handjes opende ik de eerste appjes....WAT...??
He...ik snap het niet...
Ik opende de volgende .... en de volgende... en de volgende....
Iedereen is positief??
Meerdere mensen reageerde met het antwoord dat ze er niet van stonden te kijken.
Dat ze ons het perfecte gezin vinden voor nog een kindje..
Ik geloofde mijn ogen niet..
Langzaam stroomde de tranen over mijn wangen..
Niemand vind ons dom, niemand heeft zijn eigen harde mening klaar...
Alleen maar felicitaties en positieve reacties.
Wat een opluchting.. wat een ontzettende zware last valt er van mijm schouders.
Eindelijk kunnen we nu met elkaar ons gaan voorbereiden op de komst van dit kindje.
Dit kindje dat ONS gezin uitkoos om bij te zijn.
Dat graag ontvangen word in een bad vol liefde... Ons gezin...
Ons kindje...
Dit heeft zo moeten zijn...
Vanaf nu kunnen we gaan genieten... ❤ Wat voel ik me een gelukkige moeder..
(De oudste 3 zijn vol overtuigd dat er een zusje in mijn buik zit, maar zeggen ook dat het ze niets uit maakt.
Ik ben benieuwd..)
reacties (0)