Bevallings verhaal Myla

Hallo Dames,

Hier dan eindelijk mijn bevallings verhaal. Lezen op eigen risico. :D

Vrijdagochtend 2 Augustus. 37wk+4dg.

Vandaag, op de warmste dag in tijden, stond mijn controle afspraak in het ziekenhuis gepland. Ik wist al enige tijd dat ik met 38 wk ingeleid zou worden ivm de cyste die aan de navelstreng vast zat. Vandaag zou gekeken worden, op wat voor manier ik maandag ingeleid zou gaan worden. Of er een ballon in gebracht moest worden, mijn vliezen gebroken konden worden of ik aan het infuus zou moeten. Zelf had ik besloten te vragen of ik een dag later ingeleid mocht worden omdat mijn zus die dag 42 wk zou zijn, en dus ook in het zelfde ziekenhuis ingeleid zou moeten worden. Toen ik om 12uur eindelijk bij de gyn binnen zat en mijn vraag stelde keek deze dame mij aan met een paar ogen aan of ik gek geworden was. hihi... tja, ik wilde alles behalve dat onze kindjes op dezelfde dag geboren zouden worden. En als ik het dan toch een klein beetje kon sturen...Nou ja, per gratie greeg ik goed keuring. Wel wilde de dame voelen of mijn lichaam al voorberidingen had getroffen. Dus ik weer in mijn charmante pose de tafel op....Gesmeekt of ze heel voorzichtig wilde zijn omdat mijn vorige de bevalling op deze manier op gang kwam. Dus heel voorzichtig voelde ze.....Hmmmmmmm......2,5cm ontsluiting mv van Buren. Jemig, dat meen je niet! Okee, altijd handig natuurlijk maar de kans werd ook kleiner dat ik dinsdag zou halen...Nou ja, we zullen zien. Kindje is alleen nog niet ingedaald. Maar dat gebeurt dan bij de bevalling wel. Succes en bel maandag maar, en an horen we graag of u die dag komt (als u zus bevallen is) of dat u dinsdag komt. Afgesproken.

Om 13 uur kwam ik thuis. Oh nee toch he, die harde buiken komen nu wel erg vaak....Chips...als het maar niet doorzet dan! Toch mams maar even snel gebeld met de vraag of ze wilde komen oppassen. Mijn koelkast en de voorraad kast waren zo goed als leeg (altijd op vrijdag) dus ik wilde heel graag boodscahppen doen. Zo gezegd zo gedaan. Met harde buiken die echt met regelmaat kwamen heb ik met mijn dikke buik de wekelijkse boodschapjes gedaan. Af en toe een soort wee wegzuchtend op het karretje. Thius snel alles opgeruimd en de tassen voor Yara en Luca gepakt. Er stond al een afspraak met de andere oma om te logeren. Dus rond 15.30uur 3 kids de auto in, tassen mee en Hup naar oma. Daar niets laten blijken, soms zuchtend omdat er weer zo'n gemene harde buik kwam, op mijn 'gemak'het luchtbed opgepompt en het bedje opgemaakt.Kids een knuffel gegeven en snel met de jongste weer naar huis gegaan. het was nu tegen 16.30uur. Even zitten, misschien zakt het wel weg. Hmmm....Niet dus. Een kwartier later voelde ik het naar mijn rug en benen trekken. Ojee, dit werden echte weeen. Snel de tuin opgeruimd, spullen voor Kaja gepakt en toch mams maar weer gebeld. Mag Kaja vast komen? Misschien zet dit wel door....Om 17.15uur besloten ook papa maar te bellen, hij had late dienst en leek me verstandig dat hij zou komen. Half 6 was hij thuis. Ja hoor, dit zijn beginnende weeen moppie...Douche maar en ik bel t zhuis wel. Kaja opgehaald, tassen gepakt en om 18.30uur kwamen we in t zhuis aan. Jemig, wat een hitte zeg....Had me wel andere beval temperaturen voorgesteld. Gelukkig heerlijk airco in t zhuis!

Om 18.45uur lag ik aan de ctg, mezelf nog afvragend of het echt wel door zou zetten....Nou mv van Buren, ik zie duidelijke weeen hoor. Poeh, gellukkig. Niet voor niets hier gekomen. 19.30uur, ctg ziet er goed uit. Ik mag heerlijk even douchen. Die been en rugweeen kunnen wel een lekkere warme straal gebruiken. Tot 20.30uur zit ik heerlijk onder de douche, weeen zijn prima te doen, alleen krijg ik het nu een beetje warmpjes dus er toch maar onderuit. Weer aan de ctg, alles ziet er nog goed uit. Weeen worden wel serieus nu. Om 21.00uur krijg ik al het idee dat ik mee moet persen, maar dat kan helemaal niet want 10min geleden zat ik pas aan de 5cm. Dus toch maar even gebeld naar de zuster. Ze komt zo wel even voelen.....Zo???? Kan het niet nu?? Ja mev, ze komt zo.

21.15uur, ik bel weer. Moet persweeen wegzuchten, ze komen, breken mijn vliezen en ik lig tot aan mijn nek toe in het vruchtwater. Het loopt alle kanten op. haha...Terwijl ze ze breekt schiet mijn ontsluiting naar zo goed als volledig. Nog een paar wegzuchten en dan is er geen houden aan....Ik huil, kijk mijn man aan die zich ook in staat te houden...Niet vanwege de pijn, maar we zijn zo ontzettend bang dat er iets mis met de kleine, vanwege die cyste....Er is geen houden aan, ik mag persen 21.40uur, er komt een oerkracht naar boven, 1 grote perswee en ons kindje word bijna gelanceerd. Het hoofdje is er al, kon niet meer zuchten het was er ineens, Snel roep ik tegen mijn man, aanpakken!!! (Hij wilde ons kindje graag zelf aanpakken.) Nog een x persen en ons kindje word geboren. In 5 minuten tijd is ons kindje er.....Ik huil, het is een meisje, ik kan niet meer stoppen met huilen....Mijn man huilt ook, samen met de gyn leggen ze haar op mijn buik...Ze ziet er 'gezond' uit.....Godzijdank...

Wat een emotie....Nog geen enkele bevalling was emotioneel gezien zo zwaar.....Wat hebben we lang in onzekerheid gezeten, nu is er een einde aan de onzekerheid.

Onze mooie dochter Myla weegt 3095gr. We zijn compleet. Nog een keer zoveel onzekerheid trekken we niet...Ons gezin, 2 meiden en 2 jongens is compleet zo. We zijn dankbaar voor 4 gezonde kindjes.... volgende week hebben we nog een echo van Myla haar niertjes en blaas, dit omdat ze hier een afwijking aan kan hebben door die cyste...Nog even wat spanning dus, maar ze doet het gelukkig goed...

Nu genieten, genieten van onze 4 mooie kindjes.

Dikke kus van een verliefde mama