Och och,wat is mijn kleine grote knul toch ziek...
Gister zijn zijn keel en neusamandelen verwijderd..de operatie is gelukkig goed gegaan, Luca ging rustig met Papa mee zonder om mama te brullen....dat narcose gedeelte is echt niet voor mij weggelegd..ik maak me zoveel zorgen, stress 10 slagen in de rondte dus mijn knul zou daar alleen maar onder leiden.
Papa kreeg gelukkig vrij dus mama bleef moederziel alleen achter...na wachten wachten en nog eens wachten kwam daar eindelijk mijn lieve kleine knul weer terug....
Oh echt mijn hart brak! Zo'n bedje met je kleine hoopje zoon erin, die zachtjes huilde en mama mama riep.....
Wilde zo graag mee huilen met hem...daarna volgende uren van strijd om het drinken, huilen en overgeven, overgeven en nog eens overgeven...er bleef echt geen slokje in. Zo ontzettend zielig. Hij was in en in wit, dat zelfs de zuster n beetje bang was voor nabloedingen. Gelukkig was dit niet t geval dus mochten we rond 15u toch naar huis. met zetpillen voor t overgeven, die we na nog een paar x overgeven toch maar gegeven hebben.....
Nu gaat t gelukkig iets beter, maar wat zou ik toch graag die pijn van hem overnemen!
Xxx
reacties (0)