Mijn kleine meisje word zo groot.... & Controle ziekenhuis

Hallo Dames,

De hormonen spelen lekker op vandaag.....
Vanmorgen mijn kleine meisje voor haar eerste 'wen' ochtendje naar de basisschool gebracht. Jemig wat zag ik erg tegenop. Was eigenlijk nergens voor nodig want mevrouwtje liep de klas in alsof ze het altijd al gedaan heb.
Zocht vol trots haar stoeltje met de blauwe vogel erop op en ging parmantig zitten.
Nou daar sta je dan....het moment van afscheid.....slik...
Nou daaaaag mam! Tot straksje! Dikke kus en kroel en vergeet je niet te zwaaien? En weg was haar aandacht voor haar mama die daar met n brok in haar keel naar haar kleine meisje stond te kijken..
Dan ga je maar, nog 3x omkijkend maar nee hoor, de juf moest haar zelfs nog wijzen op het feit dat ik voor het raam stond....
Natuurlijk heeeeeel fijn hoor, begrijp me niet verkeerd..
Maar vind het toch moeilijk om haar los te gaan laten...Ze word ineens zo groot dan, komt wat meer op haar eigen beentjes te staan en is wat minder afhankelijk van mama...
Moeilijk dat loslaten,en moet je nagaan dit is pas het begin....

Dus mama liep met kleine traantjes in haar ogen het schoolplein af, hop met zoonlief de auto in, opweg naar het ziekenhuis voor controle. Gelukkig even wat afleiding. :D
Luca heeft de hele weg in de auto gezeten, Mama, Yara halen sool! Ja liefie, straksjes halen we Yara van school.
Mama, nu baby buik kijken he? Ja liefie, nu baby in mama's buik kijken. :D
Heerlijk zo'n klein klets mannetje.
In het ziekenhuis kon ik weer zo doorlopen, heerlijk, niet dat lange wachten. :D
Even standaard praatje over hoe het gaat, tja erg balen dat ik zo'n bekkenpijn heb nu, en zeker rustig aan doen. Bloeddruk meten, was ook weer goed. En dan het moment waar ik weer 2 wk opgewacht heb.....Het hartje van ons ukkie!! Oh oh wat klopte dat weer mooi. 160 slagen per minuut, wat n tempo!
Baarmoeder groeit volgens het boekje dus verder geen problemen.
Heb de hartslag met mijn mobiel opgenomen. :D Dus kan thuis ook even genieten. hi hi...
Nu 12 dec weer terug, na mijn 20wk echo. Spannend.

Om 11.15uur mijn kleine meisje opgehaald die het reuze naar haar zin had gehad! Juf was erg te spreken over haar, ze had lekker gespeeld met andere meisjes. Ojee, daar komt ie weer, mijn brok in mijn keel!
Tja, als iemand tegenwoordig iets liefs over  mijn kindjes zegt schiet ik gewoon vol....

Lang leve de hormonen!
Ach, laat die traantjes maar komen, lucht in iedergeval op en ik weet dat ik niet de enige ben.... :D

Dikke kus