10 rode balonnen :D

Lieve meiden,

Vandaag kom ik op mijn pagina en zie wel 10 rode balonnen staan!! Joepie!! Ik ben al 1000 dagen lid! Tijd voor een kort up-date over de afgelopen 1000 dagen..........

Ik ben mijn pagina hier begonnen toen ik net zwanger was van Yara. Alles was nieuw voor me en ik had niemand in mijn omgeving waarmee ik mijn ervaringen en onzekerheden kon delen. In de eerste 12 wk was het prettig om hier met meiden te kletsen omdat verder niemand in mijn omgeving het wist. Pijntjes, kwaaltjes, bezoekjes aan de vk, eerste echo, eerste x hartje horen kloppen, alles kon ik met jullie delen.
Mijn zwangerschap verliep in 1 woord fantastisch en ik genoot van alles wat er met mijn lichaam gebeurde. Wat vond ik het heerlijk om zwanger te zijn!
Toen ik 35 wk zwanger was werd ik van de een op de andere minuut heel erg ziek. Midden in de nacht heb ik onder de douche gestaan, in bad gelegen, gelopen, gestaan en gelegen. Maar alles deed vreselijk veel pijn. Ik maakte me zorgen, maar was er eigenlijk van overtuigd dat het niet de baby was.
De pijn zat net onder mijn borsten, alsof er een strakke band omzat die nog strakker werd getrokken. Uitstraling naar mijn rug, het leken mijn longen wel. Misselijk en pijn in mijn hoofd.
Tja, wat doe je dan als he eindelijk 7 uur in de ochtend is? Vk bellen of toch maar de ha?
Manlief belde toch eerst de vk maar om zeker te weten dat het de kleine niet was. Toen die gearriveerd was bleek mijn gevoel er naast te zitten.......Ik moest naar t ziekenhuis.
Bloeddruk veel te hoog en eiwitten in urine. Daar aangekomen ging het in een sneltrein vaart achteruit met me, ik werd zieker en zieker.
Uiteindelijk besloten ze de bevalling op te gaan wekken, het werd te gevaarlijk voor mij en voor de kleine.
Na een heftige, lange en zware bevalling is ons meisje Yara geboren met 35wk en 4 dg. Ze woog 2000gr.

Na bijna 3 wk mocht ze mee naar huis. Jippie! Dachten we......Helaas was het anders dan we hopen. De eerste 6 mnd waren erg zwaar. Ik herstelde heel langzaam en was het vertrouwen in mijn lichaam kwijt. Ik kon niet eens een zwangerschap uitlopen laat staan een kindje opvoeden. Zo dacht ik op dat moment. Daarbij was Yara een huilbaby, die slecht dronk en nog slechter groeide. Na nog een zh opname van Yara omdat ze zo slecht groeide, ging het langzaam beter, er was licht aan het einde van de tunnel!!! Joepie!!! Ik kon langzaam gaan genieten!!

Makkelijk is het zeker niet geweest, ik zie het maar als een ervaring van het leven. Niet alles loopt zoals je hoopt of verwacht. En manlief en ik zijn nog meer naar elkaar toegegroeid. Zonder hem had ik het niet gered. Mijn SUPERMAN! :D

En toen we zo lekker aan het genieten waren van onze kleine meid, en haar 1ste verjaardag naderde, begon het langzaam weer te kriebelen. We wilde dolgraag een broertje of zusje voor Yara!
Na wat gesprekken in t ziekenhuis, kreeg ik een jaar na mijn bevalling 'groen' licht om weer zwanger te worden!
JOEHOE!!! We konden weer gaan klussen! ha ha....Tja, lang hebben we niet geklust want het was weer in 1x raak! Wat een mazzelkonten zijn we toch.

Deze maand een jaar geleden had ik weer een positieve test in mijn handen. Waar blijft de tijd. Deze x stond ik vanaf dag 1 onder controle in t zh. Wat ik overgens erg prettig vond. En ondanks mijn ervaring heb ik weer kunnen genieten van mijn zwangerschap. Gelukkig.

Ook 2 lieve vriendinnetjes waren deze keer tegelijk zwanger met mij, wat een vreugde....Tot de fatale vrijdag 3 April 2009.....Onze goede vriend,De partner van mijn lieve vriendinetje, de aanstaande papa, kwam om het leven bij een auto ongeluk. BAM....weg blijdschap, weg vreugde......Er was alleen maar plek voor verdriet.
En ondanks alle verdriet zag mijn vriendin toch nog de mooie dingen in het leven, en konden we langzaam een klein beetje van onze groeiende buikjes gaan genieten.
Wat is het toch een SUPER sterke vrouw!!!!

En na een goed verlopen zwangerschap kwam met 38 wk op 3 Oktober 2009 onze zoon Luca ter wereld!!! Met een gewicht van 3165gr. Deze x weer ingeleid maar is alles helemaal super verlopen. wat een verschil!!! Deze keer kon ik gelijk al genieten!! Joepie!

Op zondag 25 Oktober 2009 beviel mijn vriendin van een gezonde dochter Emma. En op vrijdag 13 November 2009 beviel Mijn andere vriendin Mirjam (ook hier op bb) van een gezonde zoon Steff. Bij allebei gelukkig ook goed verlopen.

Onze moppie's zijn in middels al aardig gegroeid en het zijn heerlijke kinderen.
Manlief en ik genieten iedere dag van ze. Wat een rijkdom!!

Jemig, ik blijf maar tikken...hi hi...wat een korte blog had moeten worden is uiteindelijk toch heel lang geworden! ha ha.....
Maar deze 1000dg wilde ik niet voorbij laten gaan. Het zijn mooie, zware, verdrietige en intens gelukkige dagen geweest. Die ik met jullie mocht delen.....

Dank jullie wel dat jullie al die tijd al naar me willen luisteren! Jullie zijn schatten van meiden!!!

Liefs Joyce