Nachtmerrie

Onze mooie droom is in een nachtmerrie overgelopen. Vandaag hoor ik eigenlijk heel blij te zijn...Eindelijk die 12 magische weken gepasseerd, maar in plaats van blijschap voel ik alleen maar verdriet, onmacht en oneerlijkheid...

Een kleine 2 weken geleden vertelde ik jullie super blij dat één van mijn beste vriendinnetjes en haar vriend ons blij vertelde ook in verwachting te zijn...Dat hij heel de avond van slag was en het geweldig vond dat we dit met zijn 4tjes mee mochten maken. Helaas mag dit niet zo zijn...................

Terwijl ik dit tik rollen de tranen over mijn wangen, het word nu in een keer zo echt. Afgelopen vrijdag is er een vreselijk ongeluk gebeurd waarbij de vriend van mijn vriendin om het leven is gekomen. Samen met zijn broertje.....27 en 21 jaar.....

Het is zo oneerlijk! Mijn lieve vriendinnetje is alleen....Haar hele toekomst is in elkaar gestort...Ze moet alleen de zwangerschap doormaken, alleen de bevalling doen en alleen het kindje opvoeden die hij zooooooooo graag wilde hebben.....Alles is kapot.....Waarom???? Had ik er maar een antwoord op....Het enige wat wij nu kunnen doen is er voor haar zijn, haar steunen en laten merken dat ze niet alleen is....Maar hoe doe je dat? Hoe kan je iemand nou steunen die net de liefde van haar leven is verloren? Wat moet je zeggen? Hier zijn toch geen woorden voor......

Ik kan alleen zeggen dat haar maar ook ons leven nooit meer hetzelfde zal zijn zonder hem.....Ze horen bij elkaar.....