Geboren!!!

Meiden daar ben ik weer!
sorry dat het zo lang heeft moeten duren maar ik had de laatste maanden gewoon echt geen fut meer om te schrijven. Maar goed, daar gaan we dan haha, Afgelopen 26-09-2012 ben ik voor de 2e keer mama geworden en dit maal van een hele mooie meid! genaamd Mounia. Ik ben met 37,3 dagen ingeleid omdat de gyn dacht dat ze buiten mijn baarmoeder beter af zou zijn in verband met een laag geboortegewicht.

Op 20 sep hadden we een laatste afspraak bij de gyn om daar te bespreken wat we zouden gaan doen, we mochten een datum uitkziezen en we hadden besloten het in te laten leiden op 26-09-2012 in de hoop dat het ook die dag zou komen, dat kon natuurlijk ook langer duren maar de gyn dacht dat het wel zou lukken, ik wilde het graag op die dag want het is de zelfde dag dat mijn vader jarig was, helaas is het alweer 29 jaar geleden dat hij overleed, daarom vond ik het wel bijzonder om het op zijn verjaardag te laten inleiden.

De dag 26-09-2012!
Mijn moeder komt om 08:00 bij ons thuis om op ons andere lieve kindje Khalid te passen, ik heb mijn koffer met spulletjes klaar staan en hup om 08:25 gaan mijn man en ik de deur uit, natuurlijk heb ik mijn lieve ventje Khalid nog een dikke kus gegeven en naar hem gezwaaid, ik had een brok in mijn keel omdat ik toen echt bezefde dat hij toen nog mijn enige kindje was :( met een brok in de keel de deur uit. om 08:35 komen we de afdeling verloskunde binnen stappen, we werden naar kamer met 4 bedden gebracht, een verpleegkundige vertelde dat ik mijn spulletjes mocht opbergen en mocht gaan liggen op het bed, ooh wat was ik zenuwachtig, nog nooit van mijn leven had ik in een ziekenhuis bed gelegen dus dat voelde wel raar, na een paar minuten later kwam ze terug en ging ze wat gegevens in de computer invoeren, daarna werd ik aan de CTG gezet om de hartslag van ons kindje te volgen, ook kon je daar mijn hartslag en eventueel de weeën op zien maar dat was nog niet aan de orde natuurlijk. om 09:40 kwam er een gyn bij om te kijken of ik al ontsluiting had, maar helaas nog niks natuurlijk, om 09:50 brachten ze een gel in om de baarmoedermond rijp te laten worden, wel was mijn bmm al wat week dus zou een gel genoeg moeten zijn. rond 10:00 was er op de CTG al lichte weeën te zien, dus dat werkte wel erg snel! daarna moesten mijn man en ik wachten tot 15:00 voor opnieuw een CTG scan, om 15:50 kwam de gyn terug om kijken of de gel zijn werking deed, en jawel! ik had opdat moment 4 cm ontsluiting en dat was genoeg, de gyn zei dat ik meteen naar de verloskamer werdt gebracht zodat ze daar de vliezen konde gaan breken. 16:10 werd ik naar de verloskamer gebracht en toen moesten we wachten tot er een andere gyn kwam, maar pfff we hebben zitten wachten tot 18:15 toen pas kwam er iemand kijken, inmiddels waren mijn weeën al aardig door gaan zetten want ik wist niet meer hoe ik moest gaan liggen, ook omdat er van die banden om mijn buik zaten van de CTG en kon ik eigelijk alleen maar op mijn rug liggen, naar mijn gevoel hadden ze die banden aardig strak gezet dus ik hield het effe niet meer, maar eindelijk! een hele aardige gyn met nog een ander persoon kwamen kijken, de gyn keek of er al wat meer ontsluiting was en ik was in 2 uur tijd maar 1 cm verder dus ik zat op 5 cm, om 18:35 brak hij de vliezen, daarna wilde hij een draadje op het hoofdje van de baby plaatsen, dat is ook een CTG maar dan wat beter te volgen, maar toen ineens ging de gyn twijfelen of het breken van de vliezen wel goed was gegaan omdat het plaatsen van het draadje niet helemaal wilde lukken, opdat moment leek de gyn zich best wel zorgen te gaan maken en riep met spoed mijn eigen gyn erbij, toen het draadje eindelijk goed zat was er weinig tot geen hartslag te vinden van ons kindje en opdat moment begon ik zelf een beetje eng te worden, het zweet brak me dan ook aan alle kanten uit, en uit het niets 18:45 riep ik hard ooh ik moet persen hoor! en de gyns zeiden oke doe dat maar! en na 1x persen was het hoofdje er al bijna uit alleen bij de 2e keer moest ik wat langzamer aan doen omdat er naast het hoofdje ook nog een armpje gelijk mee kwam, na de 3e keer persen kwam daar dan onze hele mooie meid! van 2510 gr en 48 cm om 18:47 Mounia ter wereld!.

Die zelfde avond kwamen mijn moeder, Khalid mijn zus en haar dochter op bezoek om ons nieuwe wondertje te bewonderen. De volgende ochtend rond 12:15 werden Mounia en ik uit het ziekenhuis ontslagen :D Met ons gaat alles goed en Mounia is dus toch op 26-09-2012 geboren! ook deze keer heeft mijn man mij goed gesteund bij de bevalling en ben ik super trots op ons gezinnetje!

P.S. volgens de gyn was dit een recordbevalling, dit hadden ze nooit eerder meegemaakt haha