Voel me vreselijk

Het spijt me te moeten lezen dat je dit meemaakt. Hulp zoeken is vaak de eerste en moeilijkste stap om te zetten. Dit is het beste wat je voor jezelf en voor je kindje kunt doen dus je bent al heel goed bezig! Dat je deze stap zet om aan je depressie te werken maakt je nu al een goeie moeder, onthoud dat goed. Hoe moeilijk het nu ook is om vooruit te kijken, je komt hier echt wel door!

Ikzelf heb een hele zware depressie overwonnen dus ik weet waarover ik spreek. Wat mij geholpen heeft was de mantra: "Het is oké om niet oké te zijn." Want het is helemaal niet erg om je niet altijd super goed te voelen. Die hormonen doen ook super veel met je lichaam en er groeit een kindje in jou, dat mag je niet onderschatten. Als je je hart eens wil luchten of je wil iets vragen mag je me altijd een berichtje sturen. Ik wil altijd luisteren. Heel erg veel sterkte!

Wat moeilijk voor je... Met je verstand kun je natuurlijk beredeneren dat je gevoel je voor de gek houdt... Maar dat gevoel blijft dwarszitten, hè... Ik hoop dat de behandeling je gaat helpen! Het gaat beter worden!

Lieverd je werkt enorm hard aan jezelf en zoekt hulp. Hormonen en het missen of tekort hebben van een stofje is niet jouw schuld.

En vergeet nooit dat je hier absoluut niet alleen in bent.

Hele dikke knuffel

Denk dat je al je best doet door hulp te zoeken. Die hormonen maken het soms zo vervelend.. had er de vorige zs ook last van, maar toen geen hulp gezocht. Ik loop bij een psycholoog dus ik kan het aankaarten, maar voel me erg neerslachtig, dat komt echt door die hormonen. Het komt goed, laat het allemaak ook over je heenkomen, ook de slechte gedachten. Je hoeft er namelijk niks mee en ik hoop dat je weet dat dit waarschijnlijk weer overgaat..