Ok meiden: iedereen op een roze wolk, stop nu met lezen en blijf erop zitten!
Wat een hel is dit weer...nog 5 dagen voor ik mag testen, en ik voel al een paar dagen dat t wéér niet is gelukt. Ik weet echt niet meer hoe ik straks met die witte test moet dealen. Ik kan t niet meer, maar stoppen met proberen is ook geen optie.
Er werd een prachtig embryootje in mij geplaatst, wat tussen het ontdooien en terugplaatsen zelfs nog verder deelde, en mijn lichaam is gewoon niet in staat om t in leven te houden. Mn lichaam laat me zó in de steek en ik voel me zo schuldig dat ik mijn lieve mannetje geen kindje kan geven. We willen het zó graag!
Ben nu erg aan t twijfelen of we morgen al gaan testen of niet, het is dan 10 dagen na de terugplaatsing van een 4 dagen oud embryo, dus zou moeten kunnen, maar als ie dan negatief is moet ik toch nog door met de progynova en utrogestan tot donderdag, want 'je weet maar nooit'.
Het liefst zou ik gewoon gaan slapen tot de dag dat ik zwanger ben...pfffff
Sorry voor deze depri blog lieve meiden, maar het helpt me in ieder geval een beetje om t van me af te schrijven.
Liefs, Hannah
reacties (0)