My body beats the system

Hahaha, wie had dat gedacht. Kerstvakantie in het laboratorium dus na 5 december geen nieuwe behandeling starten. In overleg met de gyn besloten om wel te gaan spuiten en dan zelf te klussen in plaats van IUI. Op 10 december weer gestart met Gonal, en wat was er vanmorgen te zien op de echo: een follikel van 20 bij 15 mm! En dat op dag 12! Vanavond de Pregnyl, en vrijdagmorgen alsnóg de IUI. Nummer 6 wordt dat, en in principe de laatste dus...op hoop van zegen!

Maandagavond naar een voorlichtingsavond over IVF geweest in het UMCU. Was heftig. Ik had moeite om t droog te houden tijdens het verhaal van de vrijwilligster van Freya. Verder was er voor mij weinig nieuwe informatie, ik ben aardig ingelezen. Voor m'n vriend was het veel heftiger. Hij vond t verschrikkelijk om daar te zitten en wilde alleen maar huilen zei hij achteraf. Hij is er zeker van dat als hij bij mij is geweest tijdens de follikelpunctie hij daarna echt geen sperma meer kan produceren. Én hij vertelde me dat hij de IUI al zo verschrikkelijk vindt, dat hij daarna zeker drie dagen niet eens aan seks kan dénken. Dat wist ik niet, dus dat kwam wel binnen bij mij. Natuurlijk is er voor die spermaproductie wel een oplossing te vinden in overleg met het ziekenhuis, dus dat komt uiteindelijk wel goed denk ik. En dan de grootste vraag: is dit de juiste stap voor ons?

Vanmorgen gesprekje gehad met de gyn. Zou het nog zinvol zijn om meer IUI behandelingen te doen? In theorie is er nu niets meer mis met ons (ik heb nu een eisprong door de hormonen dus dat probleem is opgelost), waarom lukt het dan niet? Volgens de gyn kan het natuurlijk altijd dat je na bijvoorbeeld 8 IUI behandelingen zwanger wordt, maar als het met IUI gaat lukken, zou het eigenlijk al gelukt moeten zijn in de eerste 6 keer. Niet heel zinvol dus om nog door te gaan. En gaat t dan met IVF wel lukken? Ik schrok van de kansen: 33% per gestarte IVF-behandeling. Dat is dus 33% voor de hele behandeling, inclusief alle eventuele terugplaatsingen. Werd ik niet heel vrolijk van. Gyn gaf aan dat het natuurlijk een gemiddelde is, voor alle koppels die om verschillende redenen aan IVF gaan beginnen. De kansen per koppel zijn niet te geven. Loslaten dus maar, die percentages.

Mijn grootste angst is dat als de 3 IVF pogingen niet lukken, het dan gewoon klaar is. Dit is de laatste stap en dan niets meer.... Kan je dan nog terug naar IUI of OI? Zodat er in ieder geval nog kansen beschikbaar zijn als je geen eisprong hebt? Ze gaf aan dat dat altijd een mogelijkheid is. Of het zinvol is, is natuurlijk de vraag, maar je hebt altijd de uitzonderingsgevallen, toch?  De mogelijkheid geeft mij in ieder geval weer een beetje rust.

Gyn gaat in ieder geval een verwijzing schrijven voor IVF, maar voor t inschrijven moeten we eerst samen nog maar eens goed doorspreken of dit is wat we willen. Ik wil er in ieder geval voor gaan, maar denk dat t bij m'n vriend nog even moet landen. Wil hem ook niet pushen iets te doen wat hij niet wil, maar denk dat de antwoorden van de gyn wel wat houvast bieden voor hem.

Voor nu, eerst maar weer in de hoop-modus, dat deze 6e IUI een prachtige zwangerschap tot gevolg gaat hebben.:)