Joepie, geen tandarts `s nachts meer op bezoek

Lieve vriendinnetjes!

Dit was me het dagje wel! Na weken slechte nachten met heel veel tandartsgepieker ben ik er eindelijk vanaf. Ik heb een super lieve, leuke tandarts, maar echt... ik zie haar 's nachts liever niet voorbij komen.

Maar ik zal bij het begin van de dag beginnen. Om 9.15 moest ik met Maud in het ziekenhuis zijn. Nacontrole voor de wratjes. Terwijl we in de onderzoekskamer zaten te wachten vroeg ze honderuit. Ze wilde van alles weten. Maar toen de dokter binnenkwam klapte ze gelijk weer dicht. De wondjes zijn helemaal genezen en alleen nog maar een beetje rood. Ik had wel al weer 2 kleintjes ontdekt. Die gaan we nu niet behandelen. Dat had geen zin en daar gaan we zeker geen narcose voor doen. Maar het zag er allemaal goed uit. Opgelucht liep ze de kamer uit.
Daarna heb ik haar gauw naar een vriendje gebracht. Die moeder had aangeboden om op te passen terwijl ik naar de huisarts en de tandarts moest. Het kon allemaal precies. Maud om 10.10 afgezet daar en om 10.30 uur bij de huisarts.

De huisarts heeft even gekeken naar mijn navel waar een raar plekje zit wat gevoelig is. Dat is een fibroompje, dat kan ik weg laten branden met stikstof. Ja lekker! Echt nu niet. Heb genoeg gehad. Het is onschuldig en als ik er echt last van krijg doe ik dat nog wel een keertje. Daarna even over mijn neus gehad. Dat kon nog wel enkele weken duren. Dus geduld en gewoon niet teveel aan zitten. En verder vond ze dat ik zoveel meegemaakt had dat ik nog even thuis moest blijven. Slik. Na mijn afspraak met de psycholoog en de arboarts wil ze me nog een keertje spreken. Ze maakte zich toch wel zorgen.

Toen naar huis, wat eten en tanden poetsen en daarna gelijk weer door naar de tandarts. Het kon echt allemaal net. Binnengekomen mocht ik gelijk in de stoel en zette ze de verdoving. Tjonge het leek wel of ze mijn neus opblies zoveel verdoving ging erin. Maar het viel me mee. Toen de behandeling. Ik had niet in de gaten dat ze allebei de voortanden tegelijk deed, dus toen ik dacht dat ze klaar was met de eerste, bleek ze allebei gedaan te hebben. Haha, dat is het voordeel dat je het nog nooit eerder hebt gehad, je weet niet hoe het gaat en het kan dus ook meevallen. En toen maakte ze mijn tanden. De eerste minuten kon je nog heel goed de draculahoek zien omdat de tanden niet meer vochtig waren, maar nu ziet alles er heel normaal uit. Wauw, echt een enorm verschil. En het was goed te doen. Niet leuk, maar goed te doen. Aan het einde van de behandeling gaf ze een uitleg. Omdat ik gisteren best last heb gehad van de voortand met een tweede ontsteking heb ik ook kans op napijn. Dus zit weer lekker aan de Brufen. Tjonge wat heb ik een troep geslikt het afgelopen half jaar! Het ziet er weer heel mooi uit. Ze heeft alles bijgeslepen. En ze zei tegen mij dat ze er nu van overtuigd was dat de voortanden door de klap naar achteren geschoven waren. Dus wel!!!!!! Ze heeft van de grote voortand een heel stuk af moeten slijpen om de boel passend te maken. Toen ik in de spiegel keek kreeg ik tranen in mijn ogen. Het is achter de rug. En het is weer mooi! Zo lief, ze gaf me een dikke knuffel. In januari moet ik weer een keertje langskomen en dan kijkt ze alles nog een keer na en heb ik gelijk de reguliere controle.

Toen ik in de auto zat mijn leidinggevende gebeld. Die had in de behandelkamer al een bericht ingesproken. Die kreeg dus de volle bak van de opgekropte spanning over zich heen. Gelukkig reageert hij daar heel rustig op. Volgende week na de psycholoog ga ik hem nog even bellen hoe het dan gaat. Want ik ben de afgelopen weken toch wel weer een eind afgegleden. (voor degenen die dat niet weten, begin dit jaar zat ik 3 maanden thuis).

Ik heb het gehad meiden, oh wat zag ik hier tegenop. En wat heb ik hier wakker van gelegen. Het viel me mee, maar ik ben blij dat het achter de rug is. Nu met de jongste twee naar de huisarts om de oren na te laten kijken want ze zijn zo ontzettend doof!! Dat is echt het nadeel van zwemles.

Doei, doei!