Alweer 22 maanden is mijn lieve kleine meisje vandaag. Wat gaat de tijd hard!
Nog twee maanden en Amelia is alweer twee jaar!Aan de ene kant lijkt ze alweer
zo groot. Aan de andere kant is ze nog zo klein. Maar hoe dan ook, ze verbaast
me elke dag weer. Elke dag is er weer iets waar ze me zoooo blij mee maakt of
heel trots en ook weer allebei natuurlijk.
Net zat ze naast me op de bank, legde haar hand op mijn schouder en zei 'mamma vriend'
dus even doorgevraagd en ja, mijn dochtertje en ik zijn vriendjes. Dan smelt je
toch gewoon?'
Ben ook zo trots op hoeveel liedjes ze (mee)zingt, waaronder ook Italiaanse
kinderliedjes. Zo knap! Sowieso begrijpt ze heel veel. Ook in het Italiaans.
Ik zou consequent moeten zijn en de hele dag Italiaans praten tegen haar, maar
dat is best lastig als je niet alle woorden kent. Maar goed, alles dat ze leert
nu ze nog zo klein is, is meegenomen.
Verder ben ik ook trots op hoe sociaal ze is. Hoe ze gezellig kletst met bekenden
en onbekenden. Ze zwaait iedereen na bij het raam die weggaat (met of zonder kushandjes,
afhankelijk van haar bui hihi) maar ook regelmatig naar pappa en mamma als die haar
naar bed brengen. Dan wordt er zwaaiend dag geroepen door ons kleine meisje alsof
ze wil zeggen 'ga nou maar.ik ga nu slapen'
Mijn lieve kleine prinsesje Amelia. Wat hou ik veel van haar.
Ben ook zo benieuwd hoe zij het straks gaat vinden om grote zus te zijn.
Vast heel leuk. Heb bij haar nog niet één keer jaloers gedrag gezien als ik
een ander kindje vasthad of aandacht gaf. Komt vast goed. Ze heeft het nu al
af en toe over broertjezusje. Hihi, alsof het één woord is.
Tot zover deze blog. Liefs, Renata
reacties (0)