Mooie en grappige eerste momenten - terugblik 3
Zoveel eerste momenten natuurlijk, want in principe is de hele eerste dag een groot eerste moment. Wat ik van die dag nooit zal vergeten van m'n kleine prinses is dat terwijl ik met Claudia aan het praten was (nog in het ziekenhuis was zij me op komen zoeken en later ook Sarina) en Amelia lag op dat moment even in haar bedje, maar wel zo dat ik haar kon zien. En Amelia reageerde op mijn stem, ze kon me niet zien van die afstand, maar ze bleef mijn kant op kijken, vechtend tegen de slaap, want haar ogen vielen steeds dichter en dan deed ze ze met moeite weer open. Inmiddels weet ik dat ze goed tegen de slaap kan vechten als ze dat wil. Maar ook heel makkelijk in slaap kan vallen als ze ligt waar ze wil slapen. Namelijk bij haar pappa of mamma in de armen.
En dan haar eerste lachje. De eerste keer dat ze glimlachte. Ik kon het haast niet geloven. 30 december heb ik in ieder geval een foto gemaakt waarop je de lach ook echt in haar ogen ziet en toen was ze dus 14 dagen oud, maar ik weet dat ik haar eerder heb zien glimlachen, weet dus alleen niet precies wanneer. De eerste keer dat ze giechelde daarentegen, dat heb ik meteen in mijn facebookstatus vermeld met tranen in mijn ogen uiteraard. M'n arme kindje ziet mij bijna iedere keer in tranen terug glimlachen als ze naar me lacht. 7 Januari giechelde ze dus voor het eerst. En dat deed ze daarvoor ook al veel langer, in haar slaap, maar toen lachte ze dus opeens hardop terwijl ze wakker was. Prachtig. En het is echt een vrolijk kindje, want ze glimlacht veel. Huilen zonder dat we haar direct kunnen troosten eigenlijk alleen in de avond en volgens mij heeft dat ermee te maken dat ze dan vermoeid is van alle indrukken van de dag en eigenlijk overprikkeld is en daardoor niet direct in slaap kan komen. Je probeert dat te voorkomen, maar dat is niet makkelijk met zo'n kleintje.
Niet lang na de geboorte was een heel grappig moment. De manier waarop Amelia in het begin liet merken dat ze honger had was door smakkend met open mondje naar m'n borsten te staren met een beetje schele ogen. Dat op zich is al heel schattig, maar ze deed dit dus ook een keer bij Raffaella en ze bleef maar naar haar borsten staren met open mondje. Toen heb ik haar maar snel eten gegeven.
Een ander grappig moment was toen Amelia in het badje was geweest en we haar hadden afgedroogd. Ray tilde haar toen op zodat ik de natte hydrofielluiers van het aankleedkussen kon halen en op dat moment dacht Amelia vast "heerlijk zo vrij in de lucht" en FLATS liet ze alles in 1 keer lopen op de grond. Gelukkig is het van een baby makkelijk op te ruimen en wij hebben er echt heel hard om gelachen. Kan ik nog als ik er aan terug denk.
Vandaag zag ik voor het eerst dat ze haar hoofdje zelf kan draaien in haar slaap. Heel lastig met de voorkeurshouding, dus ik moet als ze wakker is echt proberen om haar de andere kant op te laten kijken.
Tot zover weer deze blog, maar ik zal vast nog wel meer van dit soort herinneringen gaan opschrijven. Ik ben zo trots op mijn kleine meisje.
Veel liefs, Renata xxx
reacties (0)