Plotselinge Pijn - zwangerschapskwaaltje..
Gister even erg geschrokken. 's Ochtends was er nog niks aan de hand. Ik voelde me helemaal fit en had de ochtend er gebruik van gemaakt dat ik al zo vroeg wakker was. Toen Ray de deur uit ging om kwart over 6 was ik namelijk klaarwakker. Ik had toen bedacht om in plaats van zoals eerdere keren dat dit gebeurde een uur wakker te liggen voordat ik weer in slaap zou vallen, in plaats daarvan maar op te staan en wat dingen gaan doen die ik wilde doen en dan wat eerder mijn dutje te gaan doen. Dit verliep allemaal volgens plan. Ik heb de kledingkast van ons kindje uitgezocht. Alle kleertjes die we van vriendinnen hebben gekregen uitgezocht op maat en alleen de kleinste maatjes in de kast laten liggen, netjes per maat bij elkaar.
Ook de zwangerschapskleding die ik te leen heb gekregen heb ik maar weer in tassen gedaan omdat ik die toch niet echt nodig blijk te hebben. De broeken zijn veel te groot voor mij. (Jeej!) En shirtjes en truitjes heb ik zoveel die wijder vallen dat ik het daar de komende maand ook nog wel mee red. Dus kan ik die spullen zaterdag mee terug geven als m'n neef en vriendin met de hun zoontjes hierheen komen. Opgeruimd staat netjes.
Daarna gewoon rustig nog wat gegeten en even een aflevering van een serie gekeken en toen was het inmiddels rond half 11 en ik was moe. Lekker weer op bed gaan liggen. Net op dat moment bedachten een vriend en vriendin allebei tegelijk dat ze nog wat te vertellen hadden via what'sapp, maar na die gesprekjes af te hebben gehandeld snel geluid op stil gezet van mijn telefoon. Wekker gezet en even gaan slapen. Dat ging allemaal goed. Toen werd ik rond half 1 uit mezelf wakker. Fris en fruitig uitgerust, maar toen ik op wilde staan deed m'n nek aan de linkerkant opeens pijn en toen ik opstond ook ontzettende pijn onder m'n linker oksel. Het deed zo'n pijn dat ik gewoon niet wist wat ik er mee aan moest. Ik ben me toen zo goed en kwaad als dat ging op gaan frissen en aankleden en even op de bank gaan zitten in de hoop dat de pijn wat weg zou trekken. Dat deed het dus niet. Na 2 uur kon ik bellen voor een afspraak bij de huisarts en toen kon ik om 4 uur bij een andere huisarts in de praktijk terecht.
Om kwart voor 4 stond Heleentje voor de deur, dus die mocht me meteen gezelschap houden. Ik bleek me dus voor niks zo druk te hebben gemaakt. De pijn in mijn nek aan de linkerkant komt dus door spanning en die onder mijn linkeroksel, bleek na wat pijnlijk gepor door de huisarts van een "beruchte" rib te komen waar wel vaker een zenuw bekneld raakt tijdens de zwangerschap. Armen in de lucht als het heel erg pijn doet, paracetamol mag ik er max.3 van op een dag nemen tegen de pijn en rustig ademhalen. Dat moet helpen. Maar ja, het is niet alsof ik dacht dat ik echt iets heel ernstigs had ofzo, maar het deed zo'n pijn. Ik dacht gewoon stel je voor dat ik nu echt ziek word en krijg hevige koorts enzo en dat is dan vervelend voor m'n kindje. Daar maakte ik me vooral heel druk om. Misschien ben ik dan wel overdreven bezorgd, maar daar ben ik denk ik toch al echt een moeder voor. Of het kindje nou nog in de buik zit of er al uit is.
"Erretje" zelf heeft van al die zorgen weinig mee gekregen, want die is alleen maar steeds duidelijker aanwezig. Zoals Ray gister ook tegen me zei "die kleine van ons wordt steeds sterker natuurlijk, dus dat voel en zie je ook duidelijker." Nou, dat kan je wel zeggen. Heleentje had gister de primeur denk ik in mijn vrienden/familiekring om mijn buik zo duidelijk te kunnen zien bewegen.
Je zag gewoon een golfbeweging door mijn buik gaan. Leuk voor haar dat ze dat heeft kunnen zien, want ze is vandaag vroeg in de ochtend naar haar familie in Wenen terug gegaan, dus de baby is er al wanneer we elkaar weer zullen zien.
En zoals je aan mijn stemming kan zien, ben ik de laatste dagen dus nogal emo. Vraag me niet waarom. Zal wel de combinatie zijn van hormonen, niet altijd even goed meer slapen en de stress van wat er allemaal nog moet gebeuren, plus dat gedoe met die oude huisbaas *zucht*.
Maar in het algemeen overheerst echt het ontzettende blije gevoel. Ik ben gelukkig met mijn vriend, met m'n familie, met m'n vrienden en vriendinnen en natuurlijk met dit prachtige nieuwe leven dat in mijn buik het laatste stukje aan het groeien is. <3
Veel liefs,
Renata xxx
reacties (0)