The Circle of Life

In deze blog wil ik het hebben over hoe leven en dood soms, zoals ze het in het Engels mooi zeggen "full circle" komen.

Zoals de meesten van jullie weten, is mijn vader in 2010 overleden. Dat was 10 mei 2010. Inmiddels dus net iets meer dan 14 maanden geleden. Die ochtend zaten m'n moeder, m'n zus en ik met zijn drietjes naast het bed van mijn vader op het moment dat hij zijn laatste adem uitblies. We hadden hem en elkaar vast op het moment dat dat gebeurde. Een heel droeve, maar ook heel mooie gebeurtenis. Omdat we bij elkaar waren.

Bijna een jaar later, 7 april 2011, deed ik de zwangerschapstest en bleek ik zwanger te zijn. Zo blij waren waren we, mijn vriend en ik. We zijn het diezelfde avond aan mijn moeder gaan vertellen. En evenals ikzelf was zij blij en verdrietig tegelijk. Blij met dit mooie nieuws en verdrietig dat mijn vader er niet bij is. Niet in levende lijve in ieder geval. Hij kijkt vast ergens vandaan met ons mee dat kan niet anders. Maar het is natuurlijk niet hetzelfde.

Die eerste dagen was mijn gevoel constant heen en weer aan het gaan van grote vreugde naar groot verdriet. Inmiddels is dat wel gekalmeerd. Op een gegeven moment schoot me een idee te binnen. In mijn familie delen we graag vreugde en verdriet met elkaar. Je kan zeggen dat we echt een hecht gezin hebben gevormd altijd. En gelukkig maar, want ik zal nooit met spijt zitten over dingen die ik nog aan mijn vader had moeten zeggen. Er zijn nu weer genoeg dingen die ik meemaak die ik met hem zou willen delen, maar mijn vader heeft altijd geweten dat ik veel van hem hou en hartstikke trots op hem ben en op zijn Italiaanse afkomst. "Viva Italia en Forza Azzurri!" Dat zal altijd zo blijven.

Maar goed, om weer terug te komen op mijn idee. Na overlegd te hebben met mijn vriend, heb ik mijn moeder gevraagd of zij bij de bevalling van ons kind wil zijn. Mijn moeder heeft het verzoek diep ontroerd en in tranen geaccepteerd. En zo komt er dus weer iets "full circle". Waar in 2010 wij samen getuigen waren van het heengaan van een dierbare, mag zij er nu bij aanwezig zijn terwijl een nieuw leven in onze familie ter wereld komt.


390 x gelezen, 0

reacties (0)


  • mamavanBo-Eva

    Erg mooi! xxx

  • Lichtje

    Ik krijg er tranen van. maar ik huil de laatste paar weken (maanden) echt om de kleinste dingen.

  • sneakermommy

    Mooi meis! X

  • J0712

    Mooi Zo is inderdaad de cirkel weer rond...

  • Raznek

    sprakeloos

  • wendiiy

    super mooi!

  • dutchflower

    Hey lief, wat mooi zeg! Tranen in mijn ogen! Dat is zo fijn voor je moeder om dat mee te maken (nu eens van de andere kant zeg maar)......!