Jeetje wat kun je dingen toch graag willen, zo graag dat je het bijna kan vastpakken.
We zitten nu in ronde 10. Dit is de tweede keer dat we voor baby nummer 3 aan het oefenen zijn.
Bij mijn oudste zoon heeft het bijna 4 jaar geduurd voordat het lukte.
iui, ivf mocht allemaal niet baten, en toen... Was ik ineens zwanger.
Toen hij 1 werd ben ik gestopt met de pil, met de insteek, dan kunnen we over een paar maanden weer naar het ziekenhuis.
Maar wat bleek, bij ronde 2 al zwanger.!!! Wat een geluk, en verrassing.
Daarna een tijd voor een 3e geprobeerd. Dit lukte niet, en we besloten gelukkig te zijn met de twee prachtige kinderen die we hebben.
Ik heb een spiraaltje laten zetten in de hoop dat ik het dan ook in mijn hoofd kon afsluiten.
Maar dat lukte niet. Vorig jaar na dat het tot twee keer niet lukte is mijn spiraal er in het ziekenhuis uit gehaald.
(hij lag vast gegroeid in het littekenweefsel van mijn 2 keizersnedes.)
Februari 2019 was ronde 1. In middels zitten we in Dec en is de wens op een derde kindje nog groter geworden dan dat hij al was.
Nu weet ik dat er moeders of wensmoeders zijn die dit lezen, en denken, mens wat zeur je, je hebt er al 2.
Klopt, ben ik me ook heel bewust van, en intens gelukkig dat ik dit al heb.
En dat mag je denken, zo heb ik ook zo vaak gedacht.. Zo vaak.
Toch zou ik het zo graag nog een keer willen, zo graag.
Het is een ander verlangen dan bij de eerste keer, want als het dan niet zou lukken blijf je kindloos. Dan ik je hele toekomstbeeld over hoop.
Is heftiger, dat klopt. Mocht het nu niet lukken, verandert er niet veel aan mijn toekomst.
Maar dat neemt niet weg dat ik het ZOOO graag wil, dat ik het bijna kan vasthouden.
reacties (0)